Stomatolog to też człowiek i sama praca – choćby nawet najbardziej pasjonująca – nie powinna wypełniać całego czasu. Swoją drogą – praca lekarza, lekarza dentysty to poważne wyzwanie i obciążenie fizyczne oraz psychiczne. Swoistym antidotum na stresy związane z zawodową aktywnością może być uprawianie w czasie wolnym hobby. Po to, by żyć pełniej, świadomiej, nie popaść w pracoholizm i nie wypalić się zawodowo. Aktywność życiowa powinna być urozmaicona, a każdy z rodzajów aktywności powinien istnieć w specyficznej równowadze z innymi. Czas wolny jest tym, co warto zagospodarować w ramach aktywności, która przynosi autentyczną satysfakcję z życia, daje wytchnienie, a bywa i tak, że staje się sposobem na przywrócenie wewnętrznej równowagi ogólnej. Rozwijanie własnych pasji pozamedycznych może okazać się szczególnie przydatne w przypadku młodych lekarzy i dentystów, którzy będąc u progu swej kariery zawodowej, podchodząc ambitnie do powierzanych im zadań, mogą narażać się na niebezpieczeństwo poświęcania pracy zawodowej zbyt wielkiej ilości czasu.

Znaczki, pamiątki, uprawianie sportu, podróżowanie, malowanie, majsterkowanie... Każde hobby jest dobre – byle tylko dostarczało autentycznej przyjemności z uprawiania.

Szacuje się, że ok. połowa lekarzy i dentystów ma swojego konika, któremu poświęca wolne chwile. Pozamedyczne zainteresowania są dobre dla ciała i ducha, rozwijają wewnętrznie i pozwalają zachować w dobrej kondycji psychikę, a hobby sportowe – dodatkowo i sprawność fizyczną. Zawód lekarza lub lekarza stomatologa to profesje obciążające, które mogą przy nieracjonalnym trybie życia prowadzić do frustracji, nerwic i wypalenia zawodowego. Hobby pozwala się wyciszyć i spojrzeć na wszystko z dystansu. Ma wręcz terapeutyczną moc – dlatego bywa zalecane przez psychoterapeutów jako jedna z metod w przywracaniu równowagi życiowej.

„Aby dobrze funkcjonować, potrzeba równowagi i uprawianie hobby jest na to najlepszym lekarstwem. Pamiętajmy, że zawód się uprawia, a pasja zostaje” - pisze Lucyna Krysiak w „Gazecie Lekarskiej”.

Źródło: „Gazeta Lekarska”