Gabinet stomatologiczny i pracownia protetyczna to miejsca, w których działa wielka ilość sprzętu elektrycznego i elektronicznego. Egzemplarze stare i zużyte co jakiś czas zastępowane są nowymi. Przy wymianie sprzętu trzeba pamiętać, że elektrośmieci to odpady niebezpieczne, zawierające w swoim składzie substancje, które mogą zagrażać zdrowiu i życiu organizmów żywych oraz czystości środowiska naturalnego. Zużyty sprzęt elektroniczny i elektryczny został w ten sposób zaklasyfikowany w polskim prawie, zgodnie z międzynarodowymi regulacjami. Zużyty Sprzęt Elektryczny i Elektroniczny (ZSEE) to wszystkie nienadające się już do użytku urządzenia działające niegdyś na baterie lub na prąd oraz zabawki, świetlówki i gadżety. Nie wolno ich w żadnym wypadku wyrzucać na śmietnisko – o czym informuje również ikonka przekreślonego kosza na śmieci. Tego typu odpady powinny być starannie zbierane, segregowane i poddawane przetworzeniu. W praktyce oznacza to, że odpady klasyfikowane jako ZSEE należy oddać do punktów zbierania tego typu śmieci:

• do specjalnie wyznaczonego punktu zbierania na terenie miasta, gminy – trafiać tam może sprzęt w nieograniczonych ilościach; jeśli taki punkt nie został wyznaczony, ZSEE można oddać w lokalnej firmie zbierającej odpady komunalne;

• do sklepu lub hurtowni w przypadku zakupu nowego sprzętu; odpady oddajemy w ilości jeden za jeden;

• do serwisu - kiedy okaże się, że naprawa sprzętu nie jest już możliwa;

• do innego punktu oznaczonego jako punkt zbierania ZSEE – istnieją podmioty prowadzące działalność gospodarczą w zakresie zbierania tego typu odpadów.

Sprzętu przeznaczonego do oddania nie wolno samodzielnie demontować – za demontaż grozi kara pieniężna w wysokości od 2 do 100 tys. zł. Może być nałożona na osoby fizyczne i firmy.

Od początku 2009 r. konsumenci są informowani o tym, ile kosztują zbieranie, segregacja i recykling ZSEE.

W ZSEE znajdować się mogą następujące niebezpieczne substancje:

• rtęć – zawarta głównie w świetlówkach; uszkadza wzrok, słuch, nerki, deformuje kościec, sprzyja rozwojowi nowotworów;

• ołów - składnik stopów lutowniczych i szkła kineskopowego, silna trucizna i czynnik rakotwórczy, kumuluje się w najważniejszych organach ciała oraz w skórze, mięśniach i kościach, gdzie niszczy szpik;

• brom – składnik komputerów, który negatywnie wpływa na układ rozrodczy człowieka oraz na pracę układu nerwowego;

• chrom – chroni sprzęt przed korozją, wchodzi w skład lamp kineskopowych; wywołuje alergie, choroby układów oddechowego, krążenia i skóry;

• kadm – składnik baterii; zaburza czynność nerek, układu rozrodczego, metabolizm wapnia (powstają deformacje kośćca), czynnik rakotwórczy i sprzyjający powstawaniu nadciśnienia;

• nikiel – czynnik rakotwórczy, niszczący szpik kostny, wywołuje choroby błon śluzowych, obniża poziom cynku i wapnia w organizmie;

• PCB (polichlorowane bifenyle) – składniki pełniące w sprzęcie funkcje chłodzące, smarujące i izolujące; gromadzą się w tkance tłuszczowej, wywołują mutacje rozwojowe, zaburzenia neurologiczne, hormonalne, odpornościowe;

• freon – gaz używany w agregatach chłodniczych; uszkadza warstwę ozonową Ziemi;

• azbest – stosowany jako izolator; przyczyna pylicy płuc, nowotworów płuc.

Źródło: „Dziennik Gazeta Prawna”