Jak określają autorzy stosowanych w medycynie wytycznych niemających charakteru aktów normatywnych, powinno traktować się je jako zalecenia. Dostosowanie się do nich nie ma wymogu obligatoryjności – to wskazówki a nie dyrektywy czy normy. Wytycznych nie powinno się traktować jako synonimów standardów, ponieważ mogłoby to rodzić nie do końca właściwe skojarzenie, iż działanie inne niż zlecane jest niestandardowe, a więc nie mające oparcia w ogólnie przyjętych zasadach postępowania.

Wytyczne z założenia są tworzone jako akty uniwersalne – lekarz powinien jednak pamiętać, że uniwersalność ta ma pewne granice z powodu faktu, iż pacjenci są różni i przebieg schorzenia również nabiera przez to indywidualnego charakteru. Zagadnienie to dobrze ujmuje fragment artykułu zamieszczonego w „Medycynie Praktycznej”: „Poprzez tę uniwersalność zalecenia odnoszą się do większości pacjentów, przy czym często nie uwzględniają na przykład współistnienia wszystkich innych możliwych chorób, choć współistnienie kilku chorób u jednego pacjenta w praktyce zdarza się powszechnie. Choroba współistniejąca może stanowić przeciwwskazanie do określonego postępowania albo przeciwnie - wskazanie do wyboru jednej spośród kilku zalecanych opcji”.

W medycynie trudno mówić o decyzjach w ujęciu jedynie dobre – jedynie złe. Przeważnie decyzje te są bardziej lub mniej trafne – i to niezależnie od faktu, iż lekarz posiada odpowiednie kwalifikacje i ogromną wiedzę. Często lekarz podejmuje decyzję nie mając pewności, że dana terapia będzie najskuteczniejsza w przypadku leczenia w konkretnym przypadku. Wytyczne są również i wtedy drogowskazami wiodącymi lekarza do etapu podjęcia decyzji. Dlatego tak ważne jest, by zawierały one informacje zgodne z aktualnym stanem wiedzy medycznej – by lekarz podejmując decyzję wybierał opcję optymalną. Choć zdarzają się sytuacje, w których trzeba się przyznać, iż zwyczajnie nie wie się, które z postępowań będzie tym najkorzystniejszym.

Jak zauważa dr med. Jan Brożek prof. Roman Jaeschke, MD MSc McMaster University Hamilton w Kanadzie : „Wytyczne i bardzo ludzka chęć bycia pewnym słuszności swego postępowania niewiele tu pomogą. Żaden człowiek nie ucieknie od decydowania mimo niepewności, choć nie zawsze, jak w zawodzie lekarza, ludzkie zdrowie lub życie jest na szali”.

Źródło: „Medycyna Praktyczna”