Obowiązkiem lekarza i lekarza dentysty jest udzielać świadczeń zdrowotnych na podstawie aktualnej wiedzy medycznej. Obowiązek ten wynika z Ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty z 5 grudnia 1996 roku (UoZLD) i Ustawy o zakładach opieki zdrowotnej z 30 sierpnia 1991 roku (UoZOZ). Do obowiązku tego odnosi się również Kodeks Etyki Lekarskiej. „Z obowiązkiem lekarza w tym zakresie ściśle się wiąże prawo każdego pacjenta do otrzymania świadczeń zdrowotnych odpowiadających wymaganiom wiedzy medycznej; prawo to zostało wymienione w art. 19 ust. 1 pkt 1 UoZOZ” - zauważa na łamach „Medycyny Praktycznej” dr n. med., mgr prawa Justyna Zajdel. Obowiązku udzielania świadczeń medycznych zgodnie z aktualną wiedzą nie da się realizować w oderwaniu od ciągłego dokształcania lekarzy i lekarzy dentystów. Ustawiczne dokształcanie się jest więc ujęte jako prawo i obowiązek przedstawicieli tych zawodów medycznych. O tym, jak ważny jest obowiązek ciągłego podnoszenia kwalifikacji lekarzy i lekarzy dentystów, świadczą również stanowiska sądów.

„W orzeczeniu z 13 października 2005 roku Sąd Najwyższy podkreślił, że obowiązek podnoszenia kwalifikacji zawodowych oraz śledzenia postępów nauki i techniki medycznej wynika z UoZLD i KEL, a ignorancja w tym zakresie stanowi winę lekarza. Na uwagę zasługuje również orzeczenie Sądu Okręgowego w Katowicach z 17 grudnia 2003 roku, w którym sąd odniósł się do konieczności udzielenia świadczeń zdrowotnych w oparciu o wskazania aktualnej wiedzy medycznej. W opinii Sądu winą lekarza jest stosowanie zarzuconej metody leczenia, co powoduje szkodę lub ją powiększa” - czytamy w „Medycynie Praktycznej”.

Problem polega jednak na tym, że dynamiczny postęp medycyny jest przyczyną ukazywania się ogromnej ilości artykułów, doniesień i publikacji. Samodzielne ich śledzenie oraz wyłapywanie zawartych w nich najistotniejszych informacji jest bardzo trudne, a często zwyczajnie niemożliwe. Dlatego, by ułatwić lekarzom pracę i realizację obowiązku ciągłego podnoszenia kwalifikacji, powołane do tego instytucje tworzą normy, wytyczne, standardy czy wskazówki odnośnie sposobu postępowania. I to na tych wytycznych właśnie powinien opierać się lekarz realizujący obowiązek udzielania świadczeń medycznych dostosowanych do aktualnej wiedzy.

Źródło: „Medycyna Praktyczna”