Sytuacje, których konsekwencją jest wczesna utrata zębów, może mieć wpływ na rozwój choroby Alzheimera. To ciężkie schorzenie neurodegeneracyjne, które charakteryzuje się upośledzeniem pamięci i zaburzeniami funkcji poznawczych. Najczęściej dotyka osoby starsze, ale może rozwijać się już u osób w wieku średnim.

Długoterminowo utrzymujące się braki w uzębieniu mogą mieć dalekosiężne konsekwencje i wspomagać rozwój choroby Alzheimera. Z badań przeprowadzonych przez naukowców z Japonii na modeli zwierzęcym (myszy) wynika, że jeśli zwierzętom szybko usunie się zęby trzonowe (ekstrakcje wykonano u 1-miesięcznych samców wkrótce po wyrżnięciu się zęba), już po kilku miesiącach u tych zwierząt pojawiają się problemy z działaniem pamięci przestrzennej. Ponadto kora mózgowa i hipokamp wykazują zwiększoną akumulację płytek amyloidowych i białka tau, które są charakterystyczne dla choroby Alzheimera. Odnotowano także zwiększone wydzielanie cytokin prozapalnych, występowanie zaostrzeń zapalenia układu nerwowego i nieprawidłowego przekaźnictwa impulsów nerwowych na synapsach.