Badacze z Turcji postanowili określić czynniki zawodowe i osobiste wpływające na zespół wypalenia zawodowego oraz depresję wśród lekarzy dentystów pracujących w lecznicach o różnych formach funkcjonowania: w prywatnych klinikach, w stomatologicznych ośrodkach zdrowia, na uczelniach. Uczestniczący w badaniu dentyści i dentystki podzieleni zostali na trzy grupy: wykładowców, pracowników klinik prywatnych i pracowników stomatologicznych ośrodków zdrowia.

Okazało się, że ogólnie wyższe wartości w zakresie wyczerpania emocjonalnego uzyskiwały dentystki niż dentyści. Pomiędzy badanymi grupami nie wykazano natomiast zasadniczych różnic w zakresie wypalenia zawodowego i depresji, biorąc pod uwagę stan cywilny lub grupę krwi uczestników. Nie wykazano również znaczącej zależności między wyczerpaniem emocjonalnym, depersonalizacją, osiągnięciami osobistymi a wynikami wskazującymi na depresję w zależności od wieku, wskaźnika BMI i doświadczenia zawodowego. Stwierdzono natomiast, że u lekarzy dentystów pracujących na wydziałach i w przychodniach prywatnych wyniki dla wyczerpania zawodowego były niższe niż u lekarzy dentystów pracujących w przychodniach stomatologicznych.