Stomatologia dziecięca powinna być traktowana jak dziedzina, w której łączą się elementy stricte związane z działaniami medycznymi wycelowanymi w utrzymanie i/bądź poprawę/przywrócenie zdrowia jamy ustnej dzieci, jak i elementy dotyczące filozoficznych postaw rozwoju dziecka i wpływu socjologicznych czynników związanych z funkcjonowaniem rodziny i otoczenia na zdrowie obszaru oralnego małego pacjenta. Z tego względu warto, aby stomatolodzy zaangażowani w działania na rzecz zdrowia jamy ustnej swoich młodocianych pacjentów byli członkami społeczności, w której żyje i wychowuje się dziecko, a także aby postrzegali zdrowie jamy ustnej dziecka w kontekście rodzinno-społecznym. Stomatologia dziecięca wymaga bowiem zrozumienia społecznych i kulturowych czynników które wpływają na zdrowie i zachowanie dzieci. Do istotnych determinantów społecznych powstawania próchnicy u dzieci zalicza się obecnie wykształcenie rodziców, poziom dochodów opiekunów dziecka i pochodzenie etniczne.

Zrozumienie zachowań i cech rodziców pomaga stomatologom w wyrobieniu sobie pełniejszego obrazu czynników, które mogą wpływać na kondycję zębów i tkanek miękkich jamy ustnej dziecka. Dopiero w takim rozumieniu roli dentysty wizyta dziecka u stomatologa może przynieść młodocianemu pacjentowi pełnię korzyści.