Wykorzystanie błony owodniowej jako rusztowania do regeneracji przyzębia cieszy się obecnie dużym zainteresowaniem badaczy. Wynika to z faktu, że owodnia ma unikalną strukturę i jest źródłem wielu składników o rozmaitych właściwościach biologicznych. Są to składniki przeciwzapalne, o niskiej immunogenności i immunomodulujące, promujące epitelizację i redukcję bólu, działające przeciwbliznowo. Ponadto błona ta jest samoprzylepna, estetyczna i dodatkowo może poprawiać biotyp dziąsła.

Badacze uważają, że błona owodniowa może zapewnić odpowiednią platformę do przyczepiania się komórek, ponieważ wykazuje chropowatą architekturę powierzchni z obecnością mikroporowatości. Z tego powodu wydaje się być bardzo dobrym biomateriałem do stosowania w stomatologii, który zapewni kompleksowe warunki do odtworzenia tkanek przyzębia, w przeciwieństwie do konwencjonalnych terapii periodontologicznych, które obecnie wykazują ograniczony potencjał pełnej regeneracji przyzębia.