Istnieje wiele dobrze udokumentowanych doniesień, że akryl dentystyczny jest materiałem, który może powodować kontaktowe zapalenie jamy ustnej, będące formą nadwrażliwości. Reakcja śluzówki jamy ustnej na kontakt z akrylem powstaje w wyniku przekształcenia związku chemicznego – haptenu – przez śródnabłonkowe komórki dendrytyczne w kompetentny antygen. Może on być następnie prezentowany limfocytom T, co z kolei doprowadzi do produkcji immunoglobuliny. W przypadku ponownej ekspozycji na antygen akrylowy dojdzie do powstania miejscowej reakcji nadwrażliwości, ponieważ limfocyty T zaczną wydzielać mediatory zapalne.

Pacjenci uczuleni na akryl mogą skarżyć się początkowo na pieczenie lub swędzenie w miejscu kontaktu z tym materiałem, a następnie – na rumień i tworzenie się pęcherzyków.

Przy rzeczywistej reakcji na akryl cała powierzchnia śluzówki zajmowana przez protezę powinna być pokryta rumieniem, a symptomy nadwrażliwości powinny zniknąć w ciągu kilku dni po usunięciu uzupełnienia z jamy ustnej. Warto jednak mieć na uwadze, że rumień w obszarze zajmowanym przez protezy może być powodowany również przez inne czynniki, takie jak kandydoza bądź uszkodzenie komórek plazmatycznych. W związku z tym nieustępowanie rumienia po zniesieniu kontaktu śluzówki z protezą stomatologiczną powinno być wskazaniem do wykonania u pacjenta biopsji.