Stomatolog nie zawsze umie pomóc pacjentowi cierpiącemu na schorzenia przyzębia. W takim przypadku chorym powinien zająć się periodontolog. Tylko specjalista może wyleczyć niektóre periodontopatie. Pomiędzy stomatologiem a periodontologiem powinna istnieć ścisła współpraca. Periodontopatie to choroby przewlekłe, często trudne w leczeniu, a skierowanie od dentysty do periodontologa może nastąpić na każdym etapie leczenia schorzenia. Dlatego tak ważne jest, by pomiędzy oboma lekarzami istniała dobra komunikacja oraz partnerstwo w działaniu.

O tym, kiedy dentysta powinien skierować pacjenta na konsultacje, dowiedzieć się można z wytycznych opracowanych przez specjalistów z AAP (American Academy of Periodontology), a zamieszczonych w Journal of Periodontology. Stomatolog powinien skierować pacjenta do periodontologa, kiedy:

• zaawansowanie choroby lub jej skomplikowany przebieg wymagają stosowania silnych leków oraz monitoringu klinicznego;

• jednoznaczne zdiagnozowanie choroby przekracza możliwości dentysty, ponieważ prawdopodobne jest współistnienie innej groźnej choroby, np.: pęcherzycy, nowotworu, zakażenia wirusem HIV;

• podejrzewa występowanie choroby ogólnoustrojowej i z tego powodu wątpliwa byłaby diagnoza bez wykonania szczegółowych badań;

• okaże się, że istnieje więcej niż jeden z czynników ryzyka, który powoduje rozwój choroby przyzębia;

• nie chce leczyć bardzo zaawansowanej choroby.

Wytyczne przygotowane przez AAP są wskazówkami, których zadaniem jest ułatwić rozeznanie, który pacjent powinien trafić do periodontologa. Stomatolog rozpatruje każdy przypadek indywidualnie i od jego decyzji zależy, czy pacjent otrzyma skierowanie do klinicysty.

Źródło: „Nowa Stomatologia”