Wraz z wiekiem nasilają się choroby dziąseł i przyzębia. Badacze zaobserwowali, że lek, który przedłuża życie myszy, odwraca także związane z wiekiem problemy stomatologiczne u tych zwierząt. Lekiem tym jest rapamycyna – stosowana obecnie do zapobiegania odrzucania przeszczepów u biorców.

Wcześniejsze badania na myszach sugerowały, że rapamycyna może mieć także działanie przedłużające życie i poprawiające jego jakość. Badacze przyjęli hipotezę, że starzenie biologiczne przyczynia się do chorób przyzębia, co oznacza, iż interwencje, które opóźniają procesy starzenia, powinny również opóźniać postęp schorzeń dotykających dziąsła i przyzębie. Aby sprawdzić słuszność tej hipotezy, rapamycyna była dodawana do pożywienia myszy w średnim wieku przez 8 tygodni. Okazało się, że gryzonie, które otrzymywały w pożywieniu lek, miały więcej kości przyzębia i lepiej regenerowały tkankę kostną niż myszy, które rapamycyny nie otrzymywały; miały także mniej stanów zapalnych w dziąsłach. A kiedy zbadano bakterie z jamy ustnej zwierząt karmionych rapamycyną, okazało się, że było tam mniej drobnoustrojów związanych z chorobami dziąseł, a więcej mikroorganizmów korzystnych dla tkanek, które znajdowano u młodych myszy.

Stosowanie rapamycyny ma jednak zasadniczy minus: to zwiększona podatność na infekcje, bo związek ten hamuje działanie układu odpornościowego.