Samodzielny gabinet dentystyczny albo własna niewielka pracowania protetyczna są w określonych okolicznościach znakomitymi rozwiązaniami: kiedy jest się młodym, jednocześnie zapewniona jest ciągłość zleceń protetycznych lub odpowiednia liczba pacjentów każdego dnia; do tego jest się zdrowym, konkurencji w pobliżu nie ma i ma się stabilną sytuację osobistą. Życie pisze jednak różne scenariusze i ta idylliczna harmonia może zostać poważnie zakłócona, np. pojawieniem się silnej konkurencji, podupadnięciem na zdrowiu, starzeniem się, brakiem zleceń, rosnącymi wymaganiami pacjentów odnośnie zapewnienia bardziej kompleksowej opieki stomatologicznej, lub innym zdarzeniem losowym, które spowoduje, że prowadzenie samodzielnego gabinetu albo pracowni protetycznej przestanie być tak opłacalne, jak dotychczas. Może wtedy warto pomyśleć o fuzji?

Jeśli stomatolog lub technik dentystyczny przez całe swoje zawodowe życie pracowali we własnej indywidualnej praktyce, mogą odczuwać opór przed połączeniem swojej pracy z działaniem innego podmiotu lub specjalisty. Ostatecznie jednak opuszczenie dotychczasowej strefy komfortu biznesowego może okazać się strzałem w dziesiątkę, dzięki któremu działalność zawodowa zacznie się dynamicznie rozwijać.

O fuzji warto pomyśleć:

• przed przejściem na emeryturę;

• przed dłuższą przerwą w pracy i związaną z tym koniecznością znalezienia doświadczonego, kompetentnego pracownika, który na czas nieobecności przejąłby cudze obowiązki;

• kiedy konkurencja wyrasta tuż obok;

• kiedy chce się sprostać rosnącym wymaganiom pacjentów i zapewnić im pełen komfort korzystania z opieki stomatologicznej.

Fuzja nie musi być tożsama ze scalaniem fizycznym gabinetów czy pracowni, czyli m.in. z przenoszeniem ich z dotychczas zajmowanej lokalizacji do miejsca, w którym działa podmiot, z którym dokonuje się fuzji. Scalanie może bowiem dotyczyć tylko obszaru usług i maksymalnego zacieśniania współpracy pomiędzy podmiotami.

Źródło: Opracowanie własne