1 grudnia 2016 r. Prezes Naczelnej Rady Lekarskiej Maciej Hamankiewicz wystosował do Sekretarza Stanu w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej Stanisława Szweda pismo, w którym poinformował, że „(...) samorząd lekarski w pełni popiera wszelkie działania podejmowane w celu zaprzestania przekraczania norm czasu pracy lekarzy rezydentów oraz ostatecznego rozwiązania praktyki podpisywania odrębnych umów cywilnoprawnych na pełnienie dyżurów medycznych pomimo stosunku pracy przez podmioty lecznicze”. Podkreślił, że należy zwrócić szczególną uwagę na problemy związane ze stosunkiem prawnym będącym podstawą pełnienia obowiązkowych dyżurów medycznych realizowanych zgodnie z programem specjalizacji. Dyżury medyczne, zgodnie z ustawą o działalności leczniczej, stanowią element stosunku pracy pracownika wykonującego zawód medyczny, w tym więc również lekarza rezydenta.

M. Hamaniewicz przypomniał także, że poza formą zatrudnienia rezydentów należy też zwracać uwagę na czas pracy – a ten jest zazwyczaj notorycznie przekraczany. Te problemy przyczyniają się do emigracji lekarzy z Polski do krajów ościennych.

Chcąc zatrzymać ten niekorzystny dla rynku medycznego trend, należy natychmiast rozwiązać zarówno kwestie prawne związane z zatrudnianiem rezydentów, jak i z rzeczywistym czasem pracy rezydenta.

Źródło: NIL