Szybka ścieżka terapii onkologicznej miała być szansą dla tysięcy chorych na nowotwór, a tymczasem dla wielu okazała się skuteczną blokadą dostępu do świadczeń specjalistycznych, wydłużyła kolejki do lekarzy POZ, wprowadziła chaos w służbie zdrowia, pozostawiła bez szans na szybkie podjęcie leczenia antynowotworowego osoby chorujące na niektóre rodzaje nowotworów złośliwych i – jak wynika z ustaleń Naczelnej Izby Lekarskiej – dała priorytet na leczenie pacjentom, u których istnieje zaledwie mniej lub bardziej potwierdzone podejrzenie istnienia choroby nowotworowej przed pacjentami: w stanie stabilnym, cierpiącymi na poważne, zagrażające życiu schorzenie nieonkologiczne; chorymi na nowotwór złośliwy rozpoznany przed wejściem w życie pakietu onkologicznego; cierpiącymi na nowotwory niezłośliwe, a więc niekwalifikującymi się do diagnostyki i leczenia w ramach pakietu, które jednak bez odpowiedniej diagnostyki i leczenia mogą zagrażać zdrowiu i życiu.

Rozdźwięk w postrzeganiu skuteczności wprowadzenia szybkiej ścieżki leczenia onkologicznego, jaki istnieje między ministerstwem zdrowia a samorządem lekarskim i pacjentami spowodował, że coraz częściej słychać głosy, iż pakiet onkologiczny powinno uznać się za niekonstytucyjny.

„Także onkolodzy, którzy jeszcze rok temu gorliwie wspierali ministra Arłukowicza, dostrzegli, że część procedur onkologicznych jest niżej niż dotychczas wyceniana, a prowadzenie pacjentów po leczeniu onkologicznym przez POZ może mieć wpływ na przeoczenie nawrotu choroby i pogorszenie wyników leczenia. Dlatego niektórzy dyrektorzy szpitali wypowiadają pakiet, twierdząc, że według starych zasad rozliczania było korzystniej” – wskazuje „Nasza Polska” w wydaniu z dnia 28.04.2015 r.

Źródło: „Nasza Polska”