Gabinet stomatologiczny jest jednym z miejsc, w którym może nastąpić zakażenie wirusem HCV. Z szacunków wynika, że ponad 80 proc. przypadków zakażenia ma miejsce podczas wykonywania procedur medycznych, a zabiegi stomatologiczne wskazywane są dość często jako źródło zakażenia. Dane dotyczące wzrostu liczby zakażeń oraz większej liczby zgonów spowodowanych przez HCV wzbudzają niepokój w środowisku medycznym oraz wśród członków organizacji międzynarodowych zajmujących się problematyką zdrowotną. Problem rosnącej liczby zachorowań oraz śmiertelności spowodowanej tym typem wirusa zapalenia wątroby dotyczy także społeczeństwa polskiego. Tendencję wzrostową wymienionych parametrów odnotowują Państwowy Zakład Higieny w Narodowym Instytucie Zdrowia Publicznego (NIZP PZH) i Główny Urząd Statystyczny. W odniesieniu do początku lat 90-tych ubiegłego wieku odnotowano wzrost liczby zachorowań o ok. 160 proc., natomiast śmiertelność zwiększyła się pięciokrotnie. Kolejnym niepokojącym faktem jest, że liczba zgonów spowodowana zakażeniem HCV przewyższa śmiertelność związaną z zakażeniem HBV oraz HIV. Za główny powód tak niepokojących statystyk uważa się niską świadomość choroby oraz często bezobjawowy przebieg, który, niestety, po kilkunastu, kilkudziesięciu latach od momentu zakażenia może skutkować rozwojem marskości wątroby lub raka tego narządu. Nudności, bóle stawów, zmęczenie, depresja czy brak koncentracji mogą być bowiem objawami wielu różnych chorób albo – zakażenia HCV właśnie. Po fazie ostrej u ok. 80 proc. zakażonych choroba przechodzi w stan przewlekły, zwykle nie manifestując się żadnymi dolegliwościami, lub przeciwnie: dając symptomy tak niespecyficzne jak wspomniane wyżej zmęczenie czy wykrywaną w analizie laboratoryjnej izolowaną trombocytopenię. Brak wyraźnych sygnałów o zakażeniu HCV sprawia, że nosiciel staje się nieświadomie potencjalnym źródłem zagrożenia dla innych.

Pomimo tego, że nadal nie dysponujemy skuteczną szczepionką przeciw HCV, możliwości skutecznego leczenia już są, a pełne wyleczenie jest możliwe u 99 proc. zakażonych (sukces zależy między innymi od genotypu wirusa i stadium zaawansowania choroby). Przy czym wyznacznikiem skuteczności leczenia jest uzyskanie trwałej odpowiedzi wirusologicznej (S VR - Sustained Virologic Response), czyli eliminacja materiału genetycznego wirusa, definiowana jako brak możliwości oznaczenia HCV-RNA po 12 i 24 tygodniach od zakończenia leczenia.

Zakażeni od ponad roku mają możliwość skorzystania z terapii trójlekowej (interferon, rybawiryna, inhibitory), a także istnieje obecnie również możliwość terapii przeciwwirusowej bez zastosowania interferonu. „W Polsce leczenie pacjentów zakażonych HCV możliwe jest w ramach programu lękowego „Leczenie przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C". Niestety program ten pozostaje w tyle w stosunku do aktualnych światowych standardów” – informuje „Służba Zdrowia” w wydaniu z dnia 22.07.2014 r.

Źródło: „Służba Zdrowia”