„Jakie mam możliwości dochodzenia swoich praw w przypadku braku realizacji szkolenia specjalizacyjnego? Nie chodzi mi o odszkodowanie pieniężne, ale czy mam szansę np. domagać się sądownie podpisania umowy przedwstępnej o pracę w tym szpitalu, bo po takim szkoleniu nigdzie jej nie dostanę. Konsultowałam się już z prawnikiem, ale sprawa wcale nie jest taka oczywista, bo podobno to nie ja zawierałam umowę o szkolenie, ale minister zdrowia (ja mam tylko umowę o pracę), więc to jedynie on może mieć roszczenia względem niewywiązywania się ze szkolenia specjalizacyjnego. A jeśli udowodnię, iż nie z mojej winy szkolenie specjalizacyjne jest zawieszane, blokowane itp., to czy będzie ono wtedy przedłużone?" — lekarka na rezydenturze zapytała o to „Puls Medycyny” (wydanie z dnia 25.10.2013 r.). Opisała też w liście złe praktyki polegające między innymi na niedopuszczaniu do uczestnictwa w wykonywaniu zabiegów.

Lekarza-rezydenta i ośrodek szkoleniowy łączy stosunek pracy, do którego mają zastosowanie przepisy prawa pracy, zatem lekarz może dochodzić swoich praw wobec ośrodka, w którym odbywa się specjalizacja, na takich zasadach, na jakich pracownicy dochodzą swoich roszczeń wobec pracodawców. Takie stanowisko potwierdza orzeczenie Sądu Najwyższego.

Na rezydenturę składają się umowa o szkolenie specjalizacyjne oraz umowa o finansowanie tego szkolenia, zawierana przez ośrodek szkolący z ministrem zdrowia. „Jeżeli ośrodek nie prowadzi szkolenia zgodnie z przepisami, to narusza obydwie umowy i roszczenia z tego tytułu przysługują z obydwu umów, niezależnie od siebie. Zatem lekarz może dochodzić prowadzenia szkolenia zgodnie z umową o szkolenie specjalizacyjne, a ministerstwo — zgodnie z umową o finansowanie tego szkolenia” - wyjaśnia „Puls Medycyny”. Lekarz może poinformować resort zdrowia o złych praktykach w ośrodku szkolącym lub – jeśli chce dochodzić swoich praw samodzielnie – wystąpić do sądu pracy z odpowiednim powództwem.

Opisane w liście praktyki, polegające na stwarzaniu problemów w realizacji programu szkoleniowego specjalizacji, wskazują na niewykonanie bądź nienależyte wykonanie obowiązków ciążących na pracodawcy (szpitalu) z tytułu umowy szkoleniowej. Zatem rezydentce przysługuje roszczenie o należyte wykonanie tychże obowiązków – na co również wskazuje Sąd Najwyższy w swoim orzecznictwie. Jeśli ośrodek szkoleniowy nienależycie wywiązuje się w umowy szkoleniowej, wówczas lekarz rezydent ponosi szkodę. Ośrodek szkoleniowy jest zobowiązany do naprawy szkody, którą poniósł lekarz w wyniku nienależytego wywiązywania się z umowy. „Naprawienie szkody jest pojęciem szerszym od odszkodowania i obejmuje nie tylko rekompensatę pieniężną. W tym trybie można dochodzić podpisania ze szpitalem dodatkowej umowy, która zapewniłaby możliwość szkolenia w dodatkowych procedurach, także w innym ośrodku, na koszt szpitala” - podaje „Puls Medycyny”. Zanim jednak rezydent zdecyduje się wystąpić na drogę sądową, powinien złożyć skargę do dyrekcji szpitala na kierownika specjalizacji, ponieważ to on zapewnia dopuszczanie do takich samych procedur, jakie wykonują pozostali rezydenci. Skargę, w której można żądać zmiany kierownika specjalizacji, powinno się przesłać do wiadomości wojewódzkiego centrum zdrowia publicznego, które skierowało lekarza na szkolenie, Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego, które przyznało szpitalowi akredytację, ministra zdrowia, finansującego szkolenie oraz okręgowej izby lekarskiej, która powinna udzielić lekarzowi pomocy w tym zakresie. Działania, które podejmuje skarżący rezydent, powinny być prowadzone w sposób zdecydowany, ponieważ upływ czasu może działać na niekorzyść lekarza.

Źródło: „Puls Medycyny”