Praca w służbie zdrowia i związane z nią narażenie na zakażenie czynnikami chorobotwórczymi wymagają od pracowników podmiotów leczniczych nie tylko ustawicznego zachowywania higieny i przestrzegania procedur sanitarnych, ale także podjęcia innych działań ochronnych. Osoby związane zawodowo ze służbą zdrowia oraz uczniowie szkół medycznych i studenci wyższych szkół medycznych podlegają obowiązkowemu szczepieniu przeciwko WZW typu B. Bardzo istotne jest sprawdzenie poziomu przeciwciał anty-HBs po ostatniej dawce szczepionki. Na podstawie uzyskanego wyniku wnioskuje się o skutecznym zaszczepieniu pracownika i tym samym – o nabyciu przez niego trwałej ochrony przed zakażeniem wirusem HBV.

W sytuacji, kiedy odnotowana została ekspozycja zawodowa na czynnik potencjalnie zakaźny, fakt ten należy zgłosić na piśmie przełożonemu osoby poszkodowanej lub też innej, uprawnionej do tego osobie. Dostęp do lekarza, który będzie odpowiedzialny za wdrożenie postępowania poekspozycyjnego, powinien być zagwarantowany przez 24 godziny na dobę. Całość dokumentów związanych z postępowaniem poekspozycyjnym powinna być dołączona do dokumentacji medycznej pracownika, którą prowadzi lekarz sprawujący opiekę profilaktyczną nad nim.

Źródło: „Praca i Zdrowie”