Jeśli w wyniku kontroli przeprowadzonej przez NFZ w placówce mającej podpisany kontrakt z Funduszem stwierdzone zostaną uchybienia naruszające zapisy umowy o świadczenie usług refundowanych ze środków publicznych, wówczas Fundusz może nałożyć na świadczeniodawcę kary.

• Kara umowna – może wynieść do 2% kwoty zobowiązania wynikającego z umowy za każde stwierdzone naruszenie, przy czym naruszeniem może być np. udaremnienie kontroli, pobieranie od świadczeniobiorców nienależnych opłat czy obciążanie ich niesłusznie kosztami leków. Naruszeniem może być też np. nieuzasadniona odmowa udzielenia świadczeń świadczeniobiorcy lub udzielenie świadczenia przez osoby niemające odpowiednich po temu kwalifikacji. NFZ może ukarać świadczeniodawcę karą umowną niższą, wynoszącą do 1% kwoty zobowiązania określonego w umowie kontraktowej, jeśli naruszenie zapisów umowy ma charakter lżejszy. Niższa kara umowna może być zastosowana w sytuacji, kiedy NFZ stwierdzi po kontroli np. nieprawidłowości w prowadzeniu dokumentacji, niedotrzymywanie terminu przekazywania informacji czy niewywieszenie na ścianie zewnętrznej budynku tabliczki z informacją o tym, że świadczeniodawca działa w ramach kontraktu z Funduszem Zdrowia.

• Rozwiązanie umowy w całości lub w części – to kara wysoce restrykcyjna, nakładana w sytuacji stwierdzenia rażących naruszeń postanowień umowy między Funduszem a świadczeniodawcą. NFZ ma prawo ją nałożyć m.in. w przypadku utraty przez świadczeniodawcę uprawnień do udzielania określonego rodzaju świadczeń, które podlegają kontraktowaniu, w sytuacji nieudzielania świadczeń w sposób zgodny z umową lub udzielanie ich przez osoby nieposiadające uprawnień i niemające odpowiednich kwalifikacji.

Źródło: Opracowanie własne