Osoby, które zarządzają placówką medyczną, mogą wykonywać swoje obowiązki zawodowe na podstawie umowy zlecenia lub kontraktu menadżerskiego. O tym, która umowa w konkretnym przypadku jest korzystniejsza dla właściciela placówki opieki medycznej, decyduje szereg czynników.

• Kontrakt menadżerski – może to być umowa o pracę albo - najczęściej - umowa cywilnoprawna nienazwana, uznawana za umowę o świadczenie usług, do której mają zastosowanie przepisy Kodeksu Cywilnego. Jeśli jest to umowa cywilnoprawna, zaliczana jest do tzw. umów starannego wykonania, co oznacza, że menadżer zobowiązuje się do należytego zarządzania firmą a nie do osiągnięcia konkretnego efektu. Kontrakt zawiera właściciel firmy z menadżerem; przyznaje mu w umowie prawo do zarządzania przedsiębiorstwem na określony czas. Można w umowie zawrzeć ograniczenia, np. dotyczące pewnych obszarów zarządzania czy swobody decyzji podejmowanych przez menadżera.

• Umowa zlecenia – to umowa cywilnoprawna, zaliczana do tzw. umów starannego wykonania. Powinna być zawarta na piśmie (choć nie musi); dotyczy wykonania określonych czynności, a wynagrodzenie powinno odpowiadać wykonanej pracy lub jego wysokość powinna być ustalona w umowie. Praca na umowę zlecenia nie jest umową o pracę, zatem zlecający nie jest zwierzchnikiem zleceniobiorcy. Obaj występują tu jako równorzędni partnerzy, choć w umowie można określić zasady, wg których praca zlecona będzie wykonywana. Zleceniobiorca i zlecający odpowiadają za ewentualne szkody wyrządzone drugiej stronie w przypadku niedotrzymania warunków umowy. Umowę taką można zawrzeć na czas określony lub nieokreślony, przy czym zleceniobiorcy nie przysługują żadne uprawnienia pracownicze, jak np. świadczenia z tytułu chorobowego czy urlop wypoczynkowy.

Źródło: Materiały ZUS.