Norwegia nie jest wprawdzie członkiem Unii Europejskiej, ale Polacy ze znalezieniem zatrudnienia w tym kraju nie mają problemów. Atrakcyjne jest uposażenie oraz inne bonusy – niekoniecznie związane z wykonywaniem obowiązków zawodowych, ale np. z miejscem zamieszkania: więcej zarobi lekarz czy dentysta zatrudniony w północnych regionach Norwegii niżeli ten, który zdecyduje się pracę bliżej południowej granicy kraju. Na dodatek ci, którzy mieszkają w północnej Norwegii mogą liczyć na niższe opłaty bieżące. „ Specjalista lub lekarz zatrudniony na terenie Troms lub Finnmark (północne prowincje Norwegii) może liczyć na większe zarobki i niższe podatki (mieszkańcy północy nie płacą m.in. za prąd). W północnych gminach możemy ponadto otrzymać dodatki na budowę domu nawet do 50 tys. koron. Niektóre gminy działki pod budowę domów rozdają za darmo (...)” - podaje „Polska Gazeta Wrocławska” w wydaniu z dn. 23.07.2012 r. Praca jest, przywileje też, ale problemem dla mieszkających na północy Norwegii są rozkład dnia i nocy polarnej oraz niskie temperatury.

Od pracowników wyspecjalizowanych wymaga się znajomości języka norweskiego, ale brak tej znajomości nie uniemożliwia nawiązania kontaktu czy podjęcia pracy na stanowisku niespecjalistycznym: większość Norwegów płynnie mówi po angielsku.

Dentysta poszukujący pracy w Norwegii, jeśli nie ma prywatnych kontaktów w tym kraju, może znaleźć pracę przez jedną ze sprawdzonych agencji pośrednictwa działających w Polsce. Jeśli ktoś decyduje się na poszukiwanie pracy będąc już w Norwegii, powinien odwiedzić Norweski Urząd Pracy (NAV) lub skorzystać z telefonicznej informacji o ofertach prowadzonej przez urząd. Urząd zapewnia dostęp do internetu, telefonu oraz kserokopiarek (niezbędnych przy składaniu kopii dokumentów). Instytucja zajmuje się także wypłatą zasiłków dla bezrobotnych. Aby otrzymać to świadczenie trzeba udokumentować zatrudnienie z ostatnich 6 miesięcy oraz wysokość zarobków. Warto pamiętać, że w Norwegii można bez pozwolenia przebywać do 3 miesięcy. Jeżeli planuje się pobyt dłuższy, konieczna jest rejestracja w norweskim urzędzie pracy jako osoba poszukująca zatrudnienia oraz rozpoczęcie procedury uzyskania pozwolenia na pobyt (komisariaty norweskiej policji lub placówki dyplomatyczno-konsularne). W przypadku ubiegania się o pozwolenie na pobyt, trzeba mieć umowę o pracę albo poświadczenie zatrudnienia. Formularze potrzebne do uzyskania pozwolenia dostępne są na stronie Norweskiego Wydziału Imigracyjnego www. udi.no.

Warto pamiętać, że trzeba też w Norweskim Urzędzie Ewidencji Ludności (Folkeregisteret) wystarać się o pozwolenie na osiedlenie, a w norweskim urzędzie podatkowym (Skattekort) należy się zarejestrować.

Źródło: „Polska Gazeta Wrocławska”