Dentobus – mobilny gabinet stomatologiczny. Kojarzony z wysokimi kosztami eksploatacji a jednocześnie z idealnym rozwiązaniem problemu docierania z opieką dentystyczną do najdalszych miejscowości i sposobem na to, by dziecko u stomatologa - mieszkające tam, gdzie podróż do najbliższego gabinetu zajmuje mnóstwo czasu i wymaga nie lada zachodu - bywało w miarę regularnie.

Co przeszkadza w szybkim uruchomieniu systemu dentobusów?

• Wysokie koszty eksploatacji pojazdu, który musi być odpowiednio wyposażony: w unit, zaplecze do mycia, dezynfekcji i sterylizacji narzędzi, zamknięty obieg wodno-kanalizacyjny i zabezpieczenie energetyczne.

• Rozwiązanie problemu zakwaterowania na noc personelu w miejscu, w którym aktualnie znajduje się dentobus.

• Personel: sprawny, wyszkolony i przygotowany na pracę w specyficznych warunkach oraz przez ok.10 godz. na dobę.

• Zapewnienie kierowców prowadzących na zmianę pojazd.

• Zapewnienie zaplecza bytowego dla personelu podróżującego dentobusem o dalekim zasięgu działania.

• Zapewnienie opiekunów na czas wypełniania dokumentacji medycznej dla dzieci przychodzących na badanie grupowe .

• Przekazanie informacji rodzicom: o możliwości skorzystania z opieki stomatologicznej dla dzieci udzielanej w dentobusie i o wynikach badania stomatologicznego.

• Niedopracowanie idei mobilnych gabinetów dentystycznych.

Koszty związane z wdrożeniem i utrzymaniem dentobusów wydają się przerastać potencjalne korzyści wynikające z zapewnienia mobilnej opieki dentystycznej. „Dentobusy kosztują, a przy tym w niewielkim tylko stopniu mogą poprawić sytuację zdrowotną, dostęp do świadczeń i - co najważniejsze - świadomość społeczną w zakresie zdrowia jamy ustnej. Może więc lepiej zupełnie zarzucić ten pomysł, a planowane na ten cel pieniądze przeznaczyć na zreformowanie kwestii kontraktów, jakie proponuje dentystom Narodowy Fundusz Zdrowia po to, by lekarze chcieli w ramach współpracy z NFZ-em przyjmować dzieci w swoich gabinetach?” - można przeczytać w „Gazecie Lekarskiej”.

Źródło: „Gazeta Lekarska”