Parafunkcjami nazywamy nieświadome, niecelowe i szkodliwe nawyki, w które zaangażowane ruchowo są tkanki jamy ustnej i układu stomatognatycznego w narządzie żucia. Parafunkcje są szkodliwe, ponieważ doprowadzają do niefizjologicznej pracy struktur jamy ustnej oraz stawów skroniowo-żuchwowych, co z kolei prowadzi do uszkodzenia tkanek miękkich a także zębów – również zdrowych zębów. Najczęstsze parafunkcje to obgryzanie paznokci, nadmierne zaciskanie szczęk i zgrzytanie zębami, czyli bruksizm, a także nagryzanie warg, ołówków czy skuwek długopisów.

Z badań wynika, że parafunkcje są bardzo częste u osób poniżej 18. roku życia. Szacuje się, że dotyczą nawet 70% dzieci w wieku 7-11 lat i aż 80% młodzieży. Dopóki istniała systemowa opieka stomatologiczna w szkole, parafunkcje i ich szkodliwe skutki mogły być wykryte dość wcześnie, kiedy dziecko u stomatologa pojawiało się na badaniu kontrolnym. Wczesna diagnostyka parafunkcji i wdrożenie postępowania terapeutycznego są bardzo ważne, ponieważ niewyeliminowanie szkodliwych nawyków z zachowania młodego człowieka powoduje, że pogarsza się nie tylko stan zdrowia jamy ustnej, ale również pojawiają się z czasem takie problemy, jak ból mięśni zaangażowanych w proces żucia, trzeszczenia i trzaski w stawie skroniowo- żuchwowym, bóle głowy, starcia zębów, a nawet wady zgryzu.