Wychowanie stomatologiczno-protetyczne jest jednym z działań, które powinien podjąć protetyk, by przyszły użytkownik uzupełnienia był zadowolony z zamówionej pracy, wiedział, jakie korzyści przyniesie mu proponowane leczenie, ale też był świadom niewygód, które mogą go czekać podczas samego leczenia i rehabilitacji. Zadaniem protetyka jest zatem wyjaśnienie pacjentowi:

• celowości podejmowanego leczenia;

• zasad konstrukcji i działania uzupełnienia.

Należy również:

• wskazać inne możliwości leczenia i rehabilitacji protetycznej – i ile takie istnieją;

• omówić potencjalne doznania, które mogą się pojawić w pierwszym okresie używania protezy;

• wyczerpująco omówić reguły użytkowania protezy oraz zasady związane z przestrzeganiem higieny jamy ustnej zaopatrzonej w protezę i sposoby pielęgnacji samego uzupełnienia;

• wyjaśnić reguły współpracy protetyka i pacjenta w trakcie realizacji procesu leczniczo-rehabilitacyjnego oraz po jego zakończeniu.

Przekazanie wskazówek i informacji dotyczących wybranego sposobu leczenia w dobie dynamicznego rozwoju stomatologii staje się koniecznością – nie można bowiem niejako z założenia oczekiwać od pacjenta, by był on dobrze zorientowany w tematyce protetycznej. Z drugiej strony: pogłębiająca się świadomość i rosnące wymagania pacjentów coraz częściej powodują, że specjaliści pracujący w branży stomatologicznej muszą podjąć z pacjentem dyskusję na temat proponowanych rozwiązań leczniczych, a nie ograniczać się jedynie do przekazania informacji.

Współudział pacjenta w podejmowaniu decyzji o wyborze optymalnej metody leczenia jest konieczny, kiedy protetyk dysponuje alternatywnymi rozwiązaniami, a każda z możliwości ma swoje plusy i minusy – o których pacjent musi być poinformowany. Istotne jest, aby pacjent wiedział, czego może się spodziewać szczególnie w pierwszym okresie użytkowania protezy – reakcje na wprowadzenie uzupełnienia do jamy ustnej są różne i czasem trudne do przezwyciężenia. W pokonaniu tych przykrych doznań może pomóc świadomość pacjenta, iż jest to stan przemijający, a korzyści z noszenia uzupełnienia zdecydowanie przewyższają chwilowy dyskomfort. Bardzo ważne jest przekazanie informacji o różnicach w funkcjonowaniu protezy i uzębienia naturalnego – należy wyjaśnić, że zęby stanowią integralną część wieloskładnikowego aparatu stomatognatycznego i działają według określonych prawideł fizycznych i w ścisłej współpracy z innymi elementami jamy ustnej. Proteza zaś, w zależności od swojej konstrukcji, inaczej przenosi siły żucia, a jej używanie wiąże się z powstawaniem odmiennie rozłożonych sił fizycznych. Bez świadomości różnic wynikających z używania zębów naturalnych i uzupełnień protetycznych pacjent może nie być w pełni zadowolony z posiadania protezy; może też mieć większe trudności w przystosowaniu się do uzupełnienia.

Dla protetyka pacjent świadomy to skarb. Czasem jednak jest to skarb kłopotliwy – głównie z powodu uporu, jakim może się ów pacjent wykazywać, próbując przeforsować swoje wymagania przed wiedzę i doświadczenie protetyka. W takich przypadkach nieocenione stają się zaufanie, jakim pacjent obdarza specjalistę prowadzącego leczenie protetyczne, oraz rzeczowość argumentacji protetyka.

Źródło: Opracowanie własne