Pobudki wczesnym rankiem, szybkie ogarnięcie się przed wyjściem do pracy, praca przez kilka bądź nawet kilkanaście godzin na dobę, wieczorem – do domu lub jeszcze uczestnictwo w kursie, szybkie rozmowy z najbliższymi (o ile znajdzie się na to czas) i uporczywe myśli, co trzeba/należy/wypadałoby/chciałoby się zrobić jeszcze, aby zyskać przekonanie, że wykonało się do końca swoją pracę. To niebezpieczny objaw – trąci pracoholizmem.

Z badań wynika, że specjaliści związani ze stomatologią pracują bardzo dużo – dotyczy to stomatologów i techników dentystycznych. Są dni, kiedy wykonują pracę nawet kilku osób naraz. Istnieją doniesienia, że kiedy chirurdzy stomatologiczni nie operują przez pewien czas, odczuwają objawy podobne do odstawienia uzależniającej używki, w tym drżenie rąk.

W którym momencie zaczyna się uzależnienie od pracy? Ciężko to jednoznacznie określić. Niemniej warto pamiętać, że zaburzenie równowagi w życiu i przeniesienie ciężaru działań głównie na pracę dość szybko odbije się na zdrowiu, relacjach i – wreszcie – na samej pracy zawodowej. Pracoholizm to uzależnienie i powinno być leczone. Jeśli dotknięta nim osoba nie podda się terapii i nie wprowadzi zmian w życie, istnieje duże prawdopodobieństwo, że prędzej czy później odczuje negatywne skutki zdrowotne, społeczne i zawodowe.