Jasna i skuteczna komunikacja pomiędzy lekarzem stomatologiem a technikiem dentystycznym jest warunkiem wstępnym do tego, aby pracownik laboratorium protetycznego mógł wytworzyć wysokiej jakości uzupełnienia protetyczne. Zadaniem lekarza jest zatem przekazanie precyzyjnej informacji na temat właściwości protezy, która ma powstać, z kolei obowiązkiem technika dentystycznego jest wykonanie protezy stomatologicznej dokładnie tak, jak wynika z instrukcji podanej przez dentystę.

Z badania przeprowadzonego w maju tego roku przez naukowców z Arabii Saudyjskiej wynika, że z jakością komunikacji na linii technik dentystyczny – lekarz stomatolog i odwrotnie nadal nie jest najlepiej. Badacze wskazują, że zarówno technik dentystyczny, jak i lekarz stomatolog muszą cechować się dobrą znajomością właściwych dla każdej profesji metod i materiałów, dzięki którym możliwe jest wytworzenie gotowego uzupełnienia protetycznego. Jest to element konieczny do podjęcia dobrego dialogu pomiędzy stomatologiem a technikiem dentystycznym.

Od stomatologów oczekuje się więc umiejętności przeprowadzania dokładnego badania klinicznego i analizy środowiska jamy ustnej, a także umiejętności modyfikowania tego środowiska w celu zwiększenia skuteczności leczenia z wykorzystaniem protez stomatologicznych (np. przez stosowanie materiałów kościozastępczych). Z kolei technik musi umieć przełożyć schematy projektowe i instrukcje pisemne na trójwymiarową, rzeczywistą protezę stomatologiczną.