Technik dentystyczny planując ustawienie zębów w protezie powinien mieć na względzie różnice występujące między okluzją istniejącą w naturalnym uzębieniem, a zwarciem pojawiającym się w uzupełnieniu. Różnice te wynikają z tego, iż naturalne uzębienie współistnieje z innymi elementami układu żującego oraz strukturami twarzoczaszki. Protezy są jedynie sztucznym dodatkiem, którego rola przywracania funkcji żucia wprawdzie wymaga współpracy z naturalnymi strukturami, ale nie dochodzi do ścisłej z nimi integracji.

Zęby naturalne są zespolone z sąsiadującymi z nimi tkankami miękkimi i twardymi. Układ ten cechuje zdolność przenoszenia naprężeń i istnienie mechanizmu sprzężenia zwrotnego, powiązanych z systemem odbierającym, przekazującym i reagującym na bodźce. Każdy ząb naturalny może reagować indywidualnie. Utrata naturalnego uzębienia oznacza, iż powiązania te zostają zerwane. W protezie działanie jakiejkolwiek siły wpływa na całą konstrukcję uzupełnienia. Szczególnie niekorzystne dla protez jest:

• działanie sił innych niż pionowe, które może prowadzić nawet do uszkodzeń tkanek jamy ustnej

• nieuzyskanie dwustronnego zrównoważenia okluzji, koniecznego do stabilizacji uzupełnienia.

Brak powiązań protezy z układem nerwowym i mięśniowym jamy ustnej oznacza, iż brakuje też kontroli nad wykonywanymi czynnościami. Użytkownik uzupełnienia ma więc ograniczony wpływ na unikanie przeszkód zgryzowych i na uzyskanie stabilnego, naturalnego zwarcia.

Zaburzenia w okluzji w naturalnym uzębieniu nie muszą oznaczać dyskomfortu dla posiadacza uzębienia; bywają nawet niezauważane przez wiele lat. Inaczej jest w przypadku zaburzeń zwarcia w protezie – wpływają na całą konstrukcję uzupełnienia i wywołują dyskomfort użytkownika.

Istotną różnicą jest też, że jeśli podczas żucia z użyciem protezy na drugi ząb trzonowy przypada zwiększona siła nacisku, może dochodzić do przemieszczania uzupełnienia. Zjawisko to nie występuje w naturalnym uzębieniu.

Nieuwzględnienie różnic, o których mowa powyżej, sprawi, iż praca protetyczna nie spełni wyznaczonego jej zadania, czyli odtworzenia funkcji żucia i zapewnienia komfortu długotrwałego użytkowania, bez uszkodzeń tkanek naturalnych jamy ustnej czy samej protezy.

Źródło: Opracowanie własne