Historię stomatologii można podzielić na trzy główne ery. Początkowo ścieżka pacjenta była osadzona w całkowicie analogowych realiach, potem nastąpiła era selektywnej cyfryzacji, która rozpoczęła się w końcówce lat 90. XX wieku, natomiast obecnie znajdujemy się prawdopodobnie w kolejnym punkcie zwrotnym, poprzez który stomatologia trafi do trzeciej ery – pełnej cyfryzacji i ze sztuczną inteligencją (AI).

Cyfryzacja w stomatologii wpływa obecnie na każdy aspekt ścieżki pacjenta, a duże zbiory danych stają się nową „walutą” opieki zdrowotnej. Również wpływ AI odznacza się coraz wyraźniej – na razie głównie w analizie zbiorów danych i w diagnostyce. Oznacza to konieczność wprowadzenia wielu zmian w kształceniu przyszłych specjalistów stomatologii, bo w tym obszarze obserwuje się swoistą dychotomię – kiedy sama branża dynamicznie ewoluuje w kierunku cyfrowym, w kształceniu stomatologicznym wciąż pozostają w użytku systemy analogowe. Świeżo upieczeni absolwenci kierunków stomatologicznych narażeni przez to zostają na zderzenie z nowoczesną i dynamicznie zmieniającą się rzeczywistością technologiczną w klinikach lekarskich i laboratoriach protetyki dentystycznej.

Cyfryzacja stomatologii powoduje również i to, że w centrum uwagi i działań zespołu stomatologicznego rzeczywiście stoi pacjent – z jego świadomością, wiedzą, potrzebami i wymaganiami. Warto i na ten aspekt w kształceniu zwracać uwagę, aby zapewnić studentom edukację na miarę czasów – bo kiedy opuszczą mury swoich Alma Mater, wielu z nich będzie realizować się zawodowo w praktykach prywatnych.