Lampy polimeryzacyjne, dzięki którym możliwe jest szybkie utwardzenie materiału wypełniającego ubytek, stosowane były pierwotnie do utwardzania laków, którymi pokrywa się szczeliny zębów. Dopiero później znalazły zastosowanie w utwardzaniu nowych klas materiałów wypełniających dziury w zębach. Wprowadzenie plomb światłoutwardzalnych otworzyło zaś nową erę w stomatologii. Od tej pory ubytki przestały wypełniać jedynie mało atrakcyjne plomby amalgamatowe.

Pierwsze lampy polimeryzacyjne emitowały promieniowanie UV. Zaprzestano ich stosowania z powodu niekorzystnego wpływu tego typu promieni na ludzki organizm. Nie była to jedyna wada tych urządzeń: ich obsługa była czasochłonna, a polimeryzacja wypełnień nie zawsze była skuteczna – szczególne problemy stwarzało utwardzanie głębiej położonych warstw wypełnienia.

W miejsce lamp emitujących ultrafiolet pojawiły się lampy halogenowe, świecące widzialnym światłem. Z czasem wprowadzano inne, nowocześniejsze rodzaje lamp. Współcześnie dentyści używają lamp halogenowych, plazmowych, emitujących światło poprzez LEDy, stosują też lasery argonowe.

Pacjent wymaga, by wizyta u dentysty nie trwała zbyt długo, a sam proces zakładania wypełnienia oraz jego utwardzenie przebiegały sprawnie i bez uczucia dyskomfortu. Spełnienie tych wymagań gwarantują nowoczesne lampy polimeryzacyjne. Wszystkie używane obecnie lampy, niezależnie od ich rodzaju, mają wbudowane specjalne filtry, które zatrzymują potencjalnie szkodliwe pasma widma świetlnego; przepuszczają zaś światło, które szybko i skutecznie utwardza materiał tworzący wypełnienie.

Szczególną popularnością cieszą się najnowocześniejsze obecnie lampy emitujące niebieskie światło dzięki LEDom. To właśnie z tych lamp najczęściej korzystają dentyści. Oprócz tego, że sprawnie utwardzają wypełnienia, są trwałe i energooszczędne.

Bardzo szybki efekt utwardzania wypełnienia jest możliwy dzięki zastosowaniu lampy plazmowej – to urządzenie o dużej mocy świetlnej uzyskiwanej dzięki wytworzeniu łuku elektrycznego w sposób bezpieczny dla pacjenta i dentysty. Niestety, duża moc lampy plazmowej niesie ryzyko wzrostu temperatury w okolicy naświetlanej. Gwałtowny przebieg reakcji polimeryzacji pojawia się także przypadku stosowania lasera argonowego, co może wywoływać pękanie szkliwa.

Z powodu ryzyka pojawienia się uszkodzeń tkanek w jamie ustnej, dentyści najchętniej używają nieco wolniej działających, ale znacznie bezpieczniejszych lamp diodowych czy halogenowych. Tym bardziej, że różnica w czasie utwardzania materiału tworzącego wypełnienie jest niewielka – liczy się ją sekundach.

Źródło: „Nowa Stomatologia”