Piękny uśmiech to kwestia umowna – dla jednych będzie on wynikiem ukazania równego rzędu idealnie białych zębów, dla innych – prezentacją zębów niekoniecznie o regularnym kształcie i na dodatek z diastemą. Diastemą nazywamy odstęp pomiędzy zębami lub grupami zębów. Co ciekawe, notuje się ją jedynie u niektórych gatunków ssaków, w tym człowieka. Zdecydowanie najczęściej tworzy się ona w uzębieniu w typie piknicznym; charakteryzuje się ono kanciastością kształtu zębów, a bywają one też krótkie lub zaoblone albo w formie trójkątów. 

Diastema może być prawdziwa, rzekoma lub fizjologiczna. Warto pamiętać, że tylko fizjologiczna diastema nie wymaga leczenia – powstaje bowiem u dzieci w czasie, gdy tracą one zęby mleczne, a zęby stałe jeszcze nie wyrosły. Kiedy zęby stałe wyrosną, diastema fizjologiczna ulegnie naturalnemu zamknięciu. Jeśli tak się nie stanie, a diastema pozostanie zbyt szeroka po wyrżnięciu się zębów stałych, konieczne może być jej zwężenie. 

Interwencji dentysty będzie wymagać diastema prawdziwa, stanowiąca wynik nieprawidłowości w budowie lub przyczepie wędzidełka wargi górnej, a także rzekoma, której przyczyną może być hiperdoncja, hipodoncja albo zbyt mały rozmiar siekaczy.