Terminem periimplantitis określa się stan zapalny tkanek przyzębia sąsiadujących bezpośrednio z implantem stomatologicznym. Czynniki, które sprzyjają wystąpieniu tego zjawiska, to:

• choroba przyzębia;

• nieprawidłowa bądź zaniedbywana higiena jamy ustnej;

• palenie tytoniu;

• niewyrównana cukrzyca;

• uwarunkowania genetyczne;

• pozostałości cementu w szczelinie dziąsłowej;

• nieprawidłowa pozycja implantu;

• przeciążenia okluzyjne;

• nieprawidłowa konstrukcja implantu.

W leczeniu periimplantitis wykorzystuje się metody nieinwazyjne i techniki chirurgiczne. Ponieważ periimplantitis wiąże się z wystąpieniem zapalenia tkanek przyzębia, dlatego też przeprowadzana jest terapia periodontologiczna. Stosuje się również laseroterapię i regenerację ubytku kostnego wokół implantu. Wszystko to służyć ma: likwidacji stanu zapalnego wokół implantu, usunięciu czynnika, który doprowadził do rozwoju nieprawidłowości, a także zregenerowaniu tkanek uszkodzonych stanem zapalnym i profilaktyce kolejnych epizodów periimplantitis.