Zatrzymanie kłów może być częściowe, kiedy zęby częściowo przebijają się przez kość, ale zostają zatrzymane w obrębie tkanek miękkich, lub całkowite, kiedy zęby ze wszystkich stron otoczone są kością. Najczęściej kły zatrzymują się jednostronnie – dotyczy to ponad 80% kłów w szczęce. Reszta przypadków dotyczy zatrzymania obustronnego.
Eksperci uważają, że diagnostyka zatrzymanego kła powinna mieć miejsce około 10. roku życia. Wtedy na zdjęciu RTG (ortopantomogram) widać nieprawidłowy kąt ustawienia tego zęba. Jeśli w rodzinie występowały przypadki nieprawidłowości zębowych dotyczących liczby bądź wyrzynania się zębów, dziecko u stomatologa powinno mieć wykonane badania w kierunku zębów zatrzymanych.

Warto wiedzieć, że kły stałe formowane są jeszcze przed narodzinami, a ich mineralizacja rozpoczyna się około 4-5 miesięcy po porodzie i trwa przez około 6-7 lat. Około 9. roku życia górny kieł powinien być wyczuwalny w badaniu palpacyjnym wysoko w przedsionku jamy ustnej ponad mlecznymi kłami. Jeśli tak nie jest, istnieje podejrzenie, że pacjent będzie w przyszłości borykał się z zatrzymaniem kłów.