Stomatolodzy informują, że coraz większy odsetek pacjentów w wieku rozwojowym zgłasza się do gabinetów stomatologicznych z powodu urazu w jamie ustnej. Wśród urazów, które najczęściej są notowane, wymieniane są złamanie korony zębowej i nadwichnięcie zęba. Uszkodzenia tego typu są przyczyną późnej resorpcji zęba. Jest to proces, który doprowadza do utraty tkanki zęba lub kości wyrostka zębodołowego. Jednak poprawne zabezpieczenie urazu nie stanowi końca leczenia – pacjent powinien zgłaszać się na wizyty kontrolne, ponieważ wczesne wykrycie powikłań, w tym resorpcji, pozwala na zahamowanie procesu i daje szanse na dłuższe utrzymanie zęba w jamie ustnej.

Leczenie resorpcji obarczone jest dużym odsetkiem niepowodzeń, dlatego ważne jest, aby po urazie zęba udało się dobrze zaopatrzyć miejsce uszkodzenia.

Wyróżniamy dwa rodzaje resorpcji: zewnętrzną i wewnętrzną, którą kategoryzuje się do dwóch rodzajów – jako zapalną lub zamienną. W przypadku resorpcji zewnętrznej i zapalnej stosuje się leczenie endodontyczne i tymczasowe zaopatrzenie zęba wodorotlenkiem wapnia. Resorpcji zamiennej nie leczy się jej endodontycznie, ale dba o zachowanie dobrej jakości kości wyrostka zębodołowego dla leczenia implantologiczno-protetycznego po zakończonym wzroście pacjenta.