Próchnica, choć najbardziej znana i najpowszechniejsza, to tylko jedna z chorób niszczących zęby. Na liście schorzeń, które negatywnie wpływają na szkliwo i pozostałe tkanki zęba oraz aparatu zawieszeniowego, znajdują się także:

• Cukrzyca – z uwagi na obniżoną odporność chorzy częściej zmagają się ze stanami zapalnymi przyzębia i paradontozą, a twarde tkanki ich zębów są łatwiej atakowane przez bakterie powodujące ubytki.

• Nowotwór – największy negatywny wpływ na zęby i okoliczne tkanki wykazują metody leczenia tych groźnych chorób, głównie obniżające odporność cytostatyki; to sprzyja wystąpieniu stanów zapalnych w dziąsłach. Niektóre choroby nowotworowe mogą skutkować zanikiem korzeni zębów oraz kości przyzębia. Pozbawione podpory zęby zaczynają się chwiać i wypadać.

• Epilepsja (padaczka) – u chorych najczęściej diagnozowane są urazy mechaniczne zębów i tkanek miękkich jamy ustnej, które są skutkiem ataków. Aby do takich uszkodzeń nie dochodziło, choremu nie wolno podczas ataku wkładać nic twardego do ust, jedynie miękki bandaż. Epileptycy nie mogą też nosić ruchomych protez dentystycznych – stosuje się u nich uzupełnienia stałe osadzone na implantach.

• Refluks żołądkowy i choroba wrzodowa żołądka – cofająca się silnie kwaśna treść żołądkowa oraz opary kwasu solnego, które przedostają się do przewodu pokarmowego przez niesprawnie działający zwieracz wpustowy żołądka, skutkują erozją kwasową szkliwa i podrażnieniem tkanek miękkich. Z czasem erozja osłabia szkliwo na tyle, że szybko rozwija się w nim próchnica.

• Porfiria – ta rzadka choroba krwi powoduje, że szkliwo staje się różowe.

• Fluoroza – wywołana nadmiarem fluoru, objawia się powstawaniem małych, mlecznobiałych plamek na i w szkliwie. W tych miejscach tkanka zęba jest krucha i słaba.

• Żółtaczka poporodowa, uszkodzenia i choroby wątroby – skutkują zmianą barwy szkliwa na brunatno-żółty.

Źródło: „Gazeta Olsztyńska”