Dzieci, które za szybko się starzeją i tym samym w sposób naturalny wypadają z grona uprzywilejowanych do darmowego leczenia ortodontycznego; dorośli pacjenci, u których wykryto nowotwór głowy lub szyi, ale od momentu pojawienia się podejrzenia odnośnie istnienia choroby do rozpoczęcia jej leczenia mija rok, czy osoby starsze, które z uwagi na utratę zębów naturalnych, zmuszone są do korzystania z protezy stomatologicznej i miesiącami czekają na wykonanie uzupełnienia przywracającego możliwość normalnego jedzenia - to tylko kilka przykładów pacjentów, którym czas oczekiwania w kolejce na leczenie specjalistyczne przecieka przez palce – nie z własnej woli. Negatywne skutki zjawiska dotykają szczególnie dzieci oczekujące na aparat ortodontyczny i osoby chorujące na nowotwory, ponieważ tu praktycznie każdy dzień ma znaczenie. Każdy kolejny dzień przynosi bowiem zmiany w intensywnie rozwijającym się młodym ustroju, a komórki nowotworowe dzielą się cały czas, ignorując naturalną cykliczność procesów życiowych, która działa w zdrowych komórkach. Machina kolejkowa w NFZ działa jednak w swoim tempie, a słowa „nowotwór” czy „cito” w polskich realiach działania służby zdrowia nie robią wrażenia ani nie wpływają na przyspieszenie przyjęcia pacjenta do leczenia. Jest to rzecz o tyle zwracająca uwagę, że rodzice dzieci, którym z powodu przekroczenia granicy wieku nie przysługują już określone świadczenia ortodontyczne, odprowadzają niemałe składki na ubezpieczenie zdrowotne, a sami częstokroć nie chorują przez całe lata i nie korzystają z opieki refundowanej; z kolei osoby zapadające na nowotwór przy opieszałym tempie przesuwania się kolejki mogą nie zdążyć skorzystać z leczenia na ubezpieczenie, na które przez całe dekady wpłacały składki.

I wady zgryzu, i nowotwory okolic głowy i szyi (a więc atakujące także obszary jamy ustnej) stają się coraz częstszymi zjawiskami. Te pierwsze najefektywniej leczy się w okresie rozwojowym; nowotwory – zawsze im szybciej, tym skuteczniej. Jednak na wizytę u ortodonty czeka się nawet kilkanaście miesięcy, na założenie aparatu – kolejne tyle albo i więcej, a na terapie onkologiczne minimalny czas oczekiwania to kilka miesięcy (nie licząc czasu oczekiwania na spotkanie z onkologiem oraz straconego w kolejce na wykonanie tomografii i innych badań).

- W przypadku nowotworów głowy i szyi na radioterapię nie powinno się czekać dłużej niż miesiąc – twierdzi onkolog, który ma do czynienia na co dzień z pacjentami, u których z powodu długich kolejek do leczenia drastycznie zmniejszają się szanse na powrót do zdrowia.

Źródło: „Polityka”