Implantologia – dziedzina stomatologii zajmująca się odbudową uzębienia za pomocą elementów wszczepianych w jamę ustną.

Implant (nazwa polska: wszczep stomatologiczny) – element wszczepiony w jamę ustną (najczęściej w kość zębodołową) i zastępujący korzeń zęba.

Jeszcze kilkadziesiąt lat temu implantologia była rzadko stosowana w stomatologii ze względu na częste powikłania i krótki okres używania wszczepów. Obecnie jest dziedziną rozwijającą się bardzo szybko. Dzięki postępom nauki, badaniom i zastosowaniu nowych materiałów w 90% przypadków leczenie tą metodą jest skuteczne. Dlatego też jest bardziej popularne niż tradycyjne leczenie protetyczne. Niestety jednak jest od niego droższe.

Leczenie implantologiczne powinno być przeprowadzane przy współpracy stomatologa chirurga z protetykiem lub przez jedną osobę wyszkoloną w tych dwóch dziedzinach.

Implanty stosowane są, gdy brak jest zębów, na których można osadzać protezy. Zastępują więc korzenie i stanowią połączenie zębów sztucznych z kością.

Mogą służyć jako:

• uzupełnienie pojedynczych zębów,

• filar do koron, mostów, protez częściowych lub całkowitych,

• poprawa stabilności protez.

Stanowią także podstawę w leczeniu przypadków zaniku kości zębodołowej.

Ilość wszczepionych implantów nie musi być równa liczbie brakujących zębów. W przypadku braku jednego zęba wszczepia się jeden implant, jednak przy większych brakach liczba implantów jest z reguły mniejsza od liczby brakujących zębów (np. 6 implantów w bezzębnej szczęce).

Implantologia wykorzystuje następujące materiały:

• tytan – najlepszy i dlatego najczęściej stosowany,

• stopy tytanu,
• stopy złota,

• stopy chromokobaltowe,

• ceramikę (np. szkło ceramiczne).

Materiały te są stosowane w implantologii ze względu na swoją biokompatybilność, czyli tolerancję tkanek organizmu, który nie traktuje ich jak ciał obcych i dlatego nie uruchamia systemu obronnego, który odrzuca obce elementy. Dzięki temu możliwa jest integracja kostna (osseointegracja), czyli całkowite zrośnięcie się kości z implantem, które następuje po kilku miesiącach od jego umieszczenia w kości.

Bardzo ważna jest również odporność tych materiałów na obciążenia.

 

Źródło: Opracowanie własne