Pacjent
- Warto wiedzieć
- Coś na ząb
- Wybielanie zębów
- Choroby i leczenie
- Estetyka
- Higiena
- Ciekawostki ...
- Dowiedz się jak...
- Forum
- Baza gabinetów
- Pytania do ekspertów
- Subskrypcja
- Ogłoszenia - Pacjent
- Partnerzy portalu
- Tagi
- Bruksizm
- Ciąża a zęby
- Dental TV
- Kamień nazębny
- Korony
- Leczenie kanałowe
- Licówki
- Mosty
- Strach przed dentystą
- Vademecum Pacjenta
- Zęby mądrości
- Znieczulenia
Ankieta
- 09-01-2008
-
ogólny zły stan zdrowia pacjenta,
-
niewyleczone zęby,
-
choroby przyzębia lub błony śluzowej,
-
nieodpowiednia pod względem jakości i ilości kość zębodołowa, która uniemożliwia umieszczenie implantu (możliwe jest odbudowanie kości w takim stopniu, w którym nie będzie problemów z wszczepieniem implantu),
-
zła higiena jamy ustnej,
-
nowotwory,
-
AIDS,
-
osteoporoza i inne choroby reumatyczne,
-
nadciśnienie,
-
cukrzyca,
-
choroby psychiczne,
-
alergie,
-
nałogi: alkohol, papierosy, narkotyki,
-
przyjmowanie niektórych leków (np. sterydów).
Leczenia implantologicznego nie stosuje się u pacjentów poniżej 16. roku życia, ponieważ u nich trwa jeszcze rozwój kości. Nie powinno się również wykorzystywać wszczepów do leczenia osób powyżej 65. roku życia.
Po utracie zęba następuje zanik kości zębodołowej. Proces ten może być zahamowany tylko poprzez wszczepienie implantu. Często jednak pacjenci o tym nie wiedzą i dlatego gdy decydują się na leczenie implantologiczne, to napotykają problemy w postaci zbyt małej kości, uniemożliwiającej założenie wszczepu. W takich przypadkach regeneruje się kość za pomocą przeszczepów kości z innych części ciała lub poprzez podanie specjalnych preparatów pobudzających wzrost kości.