Praca recenzowana

Z Zakładu Stomatologii Zachowawczej Katedry Stomatologii Zachowawczej i Periodontologii Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie

Kierownik: dr hab. n. med. Jadwiga Buczkowska-Radlińska

Streszczenie

W pracy dokonano wstępnej oceny skuteczności wypełniania kanałów uszczelniaczem Epiphany oraz Resilonem wprowadzonym do kanału w postaci pojedynczego ćwieka bądź wstrzykniętym po uprzednim rozgrzaniu. Do badania posłużyło 8 korzeni, których kanały wypełniono ocenianym materiałem, stosując technikę pojedynczego ćwieka (4 korzenie) i metodę iniekcyjną Obtura II (4 korzenie). Ocena w elektronowym mikroskopie skaningowym wykazała dobre przyleganie materiału wypełniającego do ścian kanału, chociaż obserwowano również szczeliny pomiędzy wypełnieniami a zębiną.

Mimo ciągłego postępu w zakresie materiałoznawstwa stomatologicznego do wypełniania kanałów nadal powszechnie stosuje się gutaperkę. Jest to uwarunkowane historycznie, jak również wynika z tego, że dotychczas nie wyprodukowano materiału, który, zapewniając względną szczelność i biozgodność wypełnienia z tkankami przyzębia wierzchołkowego, byłby łatwy do wprowadzenia w obręb kanału, a w przypadku potrzeby powtórnego leczenia – również i do usunięcia.

W związku z tym do niedawna badania w kierunku poszukiwania najskuteczniejszego zamknięcia systemu kanałowego dotyczyły najczęściej oceny uszczelniaczy kanałowych oraz metod wprowadzania gutaperki do jamy zęba. Ostatnio na rynku pojawił się jednak materiał, który został wyprodukowany z myślą, by zastąpić stosowaną powszechnie do tej pory gutaperkę. Nosi
on nazwę Resilon (Pentron, USA) i zawiera w swoim składzie poza macierzą (polimery poliestrowe) biozgodne szkło i środek kontrastowy.