Na stronie Naczelnej Izby Lekarskiej pojawiły się informacje odnoszące się do sprawozdania NFZ za 2020 rok ze szczególnym uwzględnieniem wydatków ponoszonych na realizację świadczeń dentystycznych. Uwaga KS NRL przykuta została przez dwie kwoty, które znajdują się w zestawieniu NFZ:

• kwota wykonania rocznego odnosząca się do pomocy doraźnej, stanowiąca aż 50% wartości wykonania kontraktu ogólnostomatologicznego, co oznaczałoby, że przy 53 tysiącach porad udzielonych w ramach pomocy doraźnej koszt każdej z nich wyniósł około 8,5 tysiąca złotych;

• kwota 90 milionów za ryczał dla 16 dentobusów – wynika z tego, że roboczodzień kosztował 20 tysięcy złotych w 2020 roku.

W odpowiedzi na prośbę NRL skierowaną do NFZ o wyjaśnienia w tej sprawie, nadeszło pismo, w którym Fundusz prostował obie kwoty. Niemniej liczby te nadal były nienaturalnie wysokie, co skłoniło do dalszych poszukań przyczyny tego zjawiska. Okazało się, że powodem był błąd w przesunięciu przecinka o dwa miejsca w prawo podczas przenoszenia wartości z komórek arkusza wykonań przygotowanych w programie Excel do tabeli zbiorczej – w rezultacie dało to kwotę stukrotnie wyższą niż była w rzeczywistości.

W związku z zaistniałą sytuacją została przedstawiona przez samorząd lekarski teza – jak czytamy na stronie NIL „(...) bolesna, ale chyba prawdziwa. Wygląda bowiem na to, że dane pochodzące ze sprawozdań nie są analizowane w Funduszu”. Przedstawiono ją Funduszowi w piśmie z dnia 26 lipca 2021 r. Ponadto NRL przedstawił tezę, że „(...) brak należytego zainteresowania, a nie brak środków finansowych jest właśnie głównym powodem systematycznej deprecjacji stomatologii publicznej”.