Prawo do wystawiania zaświadczeń o czasowej niezdolności do pracy mają uprawnieni lekarze, lekarze dentyści, starsi felczerzy lub praktykujący felczerzy, którzy posiadają zezwolenie wydane przez ZUS do wystawiania takich zaświadczeń. Reguluje to ustawa o zasiłkach (art.53 – 55). Wzór druku zaświadczenia o czasowej niezdolności do pracy zamieszczono w załączniku nr 1 w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 27 lipca 1999 r.

Jeśli lekarz wystawi zaświadczenie o niezdolności do pracy na druku innym niż opisany w załączniku, to pacjent nie otrzyma zasiłku chorobowego. Tylko wystawienie zaświadczenia o czasowej niezdolności do pracy na właściwym druku, czyli formularzu ZUS ZLA uprawnia pacjenta do otrzymania należnego zasiłku chorobowego.

Lekarz wystawiający zaświadczenie musi wpisać do druku swój numer identyfikacyjny, który otrzymał od ZUS.
Lekarz nie może wystawić zaświadczenia uprawniającego do otrzymania zasiłku chorobowego na zwykłym formularzu. Wynika to z przepisów oraz z dokumentów, które lekarz podpisywał, otrzymując uprawnienie od ZUS do wystawiania zwolnień lekarskich. Każdy z lekarzy, upoważnionych przez ZUS do wypisywania druków zwolnienia lekarskiego, podpisywał oświadczenie o zobowiązaniu się do przestrzegania zasad orzekania o czasowej niezdolności do pracy i z przepisów ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego z tytułu choroby i macierzyństwa. „Gazeta Podatkowa” podaje, że:

„Wystawienie takiego zaświadczenia przez lekarza upoważnionego przez ZUS do wydawania zaświadczeń na drukach ZUS ZLA może być natomiast podstawą do ewentualnego dochodzenia przez ubezpieczonego odpowiedniego odszkodowania od lekarza, na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego.”

Źródło: „Gazeta Podatkowa”