Rozpoznanie próchnicy, określenie stadium choroby i wskazań do leczenia należą do najbardziej kontrowersyjnych zagadnień w stomatologii. Z badań, w których porównywano diagnozy i wskazania do leczenia wydawane przez różnych specjalistów stomatologii, wynika, że brakuje jednolitych kryteriów zarówno w diagnostyce, jak i w planowaniu leczenia choroby.

Hiszpańscy badacze postanowili przyjrzeć się temu, w jaki sposób dentyści oceniają przypadki kliniczne ze zmianami próchniczymi i czy ocena stadium choroby, dobrane kryteria leczenia zależą od stopnia wykształcenia lekarzy, lat ich praktyki zawodowej, wybierania rozwiązań stomatologii minimalnie inwazyjnej czy raczej zwyczajowej praktyki w zachowawczym leczeniu odtwórczym. Okazało się, że dentyści biorący udział w badaniu różnie kwalifikowali zaobserwowane zmiany chorobowe. Zauważono też różnice w podejmowaniu leczenia z wykorzystaniem stomatologii minimalnie interwencyjnej oraz zwyczajowej praktyki w zachowawczym leczeniu odtwórczym. Jedynie w przypadku zmian próchnicowych na powierzchniach proksymalnych nie stwierdzono istotnych różnic zarówno w diagnostyce, jak i w leczeniu w odniesieniu do którejkolwiek z analizowanych zmiennych.