Ceramika to jeden z twardszych materiałów stosowanych w technice dentystycznej. Dlatego w procesie polerowania muszą być wykorzystywane materiały ścierne o twardości większej niż ta, którą cechuje się ceramika. Choć podstawowym zadaniem polerowania jest zlikwidowanie warunków, które sprzyjałyby odkładaniu się płytki nazębnej czy bakterii, to konieczne jest też – wykorzystując proces polerowania – wyeliminowanie naprężeń w protezie: aby uzupełnienie nie pękało podczas użytkowania. W przypadku ceramiki każda nierówność powierzchni może być bowiem źródłem kumulacji naprężeń, które pod wpływem użytkowania mogą prowadzić do mikropęknięć, a w konsekwencji do uszkodzeń całego materiału. Dlatego tak ważne jest wygładzenie każdego wybrzuszenia.

Polerowanie rozpoczyna się od użycia gumek o zmniejszającej się gradacji ścierniwa. Jeśli materiał wykonany jest z tlenku cyrkonu, dobrze jest używać małej szczotki z filcu o średnicy 16/19 mm wraz z niewielką ilością pasty. Aby uzyskać wysoki połysk, zaleca się używanie samego “baranka” i po wstępnym polerowaniu zrezygnować z dalszego używania pasty. Prędkość prostnicy powinna wynosić tutaj 5 000/25 000 obrotów na minutę.