Odpady medyczne to wszelkie pozostałości z sal zabiegowych, zużyte strzykawki i opatrunki, tworzywa używane przez dentystów oraz inne materiały, które mogły mieć kontakt z ludzką krwią i wydzielinami. Nie wolno wyrzucać ich do zwykłego kosza na śmieci, a zgodnie rozporządzeniem ministra zdrowia (DzU z 2010 nr 139, poz. 940) w sprawie szczegółowego sposobu postępowania z odpadami medycznymi powinny one być odpowiednio zbierane i przechowywane. Natomiast ich wywóz i unieszkodliwienie należy zlecić wyspecjalizowanej firmie.

Właściciele zakładów, w których powstają odpady medyczne są zobowiązani do:

• zbierania niebezpiecznych resztek do specjalnie przeznaczonych do tego worków lub sztywnych pojemników, przy czym odpady o ostrych końcówkach, które mogą przedziurawić worek, muszą być zbierane do sztywnych pojemników. Regulacje dotyczą także odpadów medycznych powstających podczas wizyt domowych – te lekarz oraz pielęgniarka muszą zabrać ze sobą i składać w specjalnie do tego celu przeznaczonych chłodniach lub pomieszczeniach. Do pojemników czerwonych mają trafiać odpady najbardziej niebezpieczne, czyli takie, które mogą wywołać zakażenie, do pojemników żółtych – chemikalia i niektóre leki (np. cytostatyki), a odpady, które nie są niebezpieczne – do pojemników i worków o innych kolorach. Pojemniki i worki z odpadami muszą być usuwane tak często, jak wymagają tego warunki przechowywania, i nie mogą służyć dłużej niż przez 72 godziny;

• uzyskania decyzji administracyjnej zatwierdzającej program gospodarki odpadami niebezpiecznymi w przypadku, kiedy w placówce powstaje ponad 100 kg odpadów medycznych rocznie;

• przedłożenia informacji o wytwarzanych odpadach i sposobach gospodarowania do 15. marca w danym roku, jeśli rocznie w placówce powstaje mniej niż 100 kg odpadów medycznych.

Źródło: „Rzeczpospolita”