Jeśli dziecko u stomatologa lub w szpitalu będzie wymagać podjęcia leczenia, zgodę na przeprowadzenie procedur medycznych będzie mógł wydać pełnomocnik ustanowiony przez rodzica – tak orzekł Sąd Najwyższy. Orzeczenie to pojawiło się po rozpoznaniu sprawy dotyczącej zgody na wykonanie zabiegów medycznych na małoletniej upośledzonej umysłowo pacjentce, która przebywała na stałe w domu pomocy społecznej. Kiedy dziecko trafiło do szpitala, trzeba było wykonać szereg badań i wykonać zabiegi medyczne. Zgody na nie udzielał radca prawny – pełnomocnik ojca dziewczynki, przy czym ojciec miał pełnię władz rodzicielskich, natomiast matka nie żyła. Pełnomocnik posiadał przyznane mu przez ojca prawo do reprezentowania go przed wszelkimi instytucjami, szpitalami, urzędami i organami administracji oraz sądami we wszystkich sprawach związanych z wykonywaną władzą rodzicielską w stosunku do córki.

Z uwagi na powstałe wątpliwości formalnoprawne, w lecznicy, w której podjęto leczenie dziewczynki, zdecydowano o skierowaniu sprawy do sądu w celu wyjaśnienia i wydania szpitalowi zgody na przeprowadzenie zabiegów medycznych. Pełnomocnik ojca ani sam ojciec nie kwestionowali konieczności ich przeprowadzenia, ale zażądali uznania wniosku szpitala za bezprzedmiotowy. Kiedy sąd wydał postanowienie o udzieleniu zgody placówce na wykonanie zabiegów, wyrok zaskarżył wuj pacjentki, wskazując, że dysponuje w pełni ważnym pełnomocnictwem od ojca do występowania w jego imieniu w zakresie czynności władzy rodzicielskiej. W sądzie II pojawiła się wątpliwość, czy rodzic w ramach wykonywanej władzy rodzicielskiej może skutecznie udzielić pełnomocnictwa do wyrażenia zgody na dokonanie zabiegu medycznego u jego małoletniego dziecka i tak sprawa trafiła do Sądu Najwyższego. Ten wydał orzeczenie, o którym mowa na początku tekstu.

Źródło: „Dziennik Gazeta Prawna”