Dziecko
Ankieta
- 04-07-2008
Prowadzony od 11 lat monitoring zdrowia jamy ustnej Polaków zaowocował następującymi spostrzeżeniami:
-
Powoli zbliżamy sie do celu zdrowotnego założonego dla 2000 roku. U dzieci w wieku szkolnym obserwuje się mniej zmian próchniczych. Średnio co 10 uczeń nie ma próchnicy, a u pozostałych liczba zębów zaatakowanych zmianami próchniczymi wynosi średnio 3,1.
-
Dynamika działań prewencyjno – leczniczych powinna wzrosnąć, ponieważ na realizację celu europejskiego, czyli nie więcej niż 2 zęby zajęte przez próchnicę potrzeba jeszcze kilkunastu lat.
-
Pomimo wzrostu świadomości społecznej na tematy związane z przyczynami i rozwojem próchnicy, w szkolnych sklepikach nie zmienił się asortyment (nadal królują w nich niezdrowe przekąski), a wśród uczniów nie wzrosła częstotliwość czyszczenia zębów oraz stosowania past z fluorem.
-
Na spadek ilości chorych zębów u dzieci do 12 roku życia, w ostatnim dziesięcioleciu nie miały wpływu działania profilaktyczne, a jedynie przemiany ogólnokulturowe.
-
Próchnica jest coraz częstsza u małych dzieci. Połowa 3- latków ma średnio 3 zęby mleczne z ubytkami, a tylko 60% z nich było u stomatologa. Za ten stan odpowiedzialne są: zaniedbania ze strony rodziców; obojętność ze strony lekarzy pediatrów na problem kontroli zębów podczas badania zdrowia ogólnego; brak narodowych programów kontrolujących stan zdrowia zębów małych dzieci.
-
Przeciętny 6- latek ma 5 zębów z ubytkami i tylko 0,2 zęba z uzupełnionym ubytkiem. Wyrzynające się zęby stałe ulegają szybkiej próchnicy, ponieważ kontaktują się z chorymi mleczkami i rosną w środowisku wypełnionym szkodliwymi drobnoustrojami.
-
Jak najszybciej należy opracować skuteczne programy kontroli i leczenia próchnicy u dzieci:
-
przedszkolnych, z udziałem ich rodziców, wzorowane na duńskim projekcie NEXO;
-
szkolnych, ze współpracą resortu edukacji oraz zdrowia;
-
w wieku 5 – 6 lat, wycelowane w redukcję i zapobieganie próchnicy powierzchni żujących zębów, ze współudziałem nauczycieli i konsultantów stomatologicznych.
Źródło: „Gazeta Lekarska”