Obecnie uznaje się, że głównym narzędziem profilaktyki stomatologicznej jest promowanie zachowań prozdrowotnych. Wiadomo, że edukacja służąca zdrowiu jamy ustnej powinna rozpocząć się już od wczesnego dzieciństwa, a nie dopiero wtedy, kiedy dziecko u stomatologa znajduje się na wizycie kontrolnej bądź – co najgorsze – wizycie wynikającej z konieczności ratowania zębów zniszczonych przez próchnicę lub ich usunięcia.

Warto pamiętać, że edukacja stomatologiczna powinna rozpocząć się w środowisku rodzinnym. Dzieci powinny otrzymywać nie tylko wskazówki, jak dbać o zdrowie jamy ustnej, ale również powinny czerpać dobre przykłady z zachowania rodziców, rodzeństwa, innych członków rodziny. Eksperci podkreślają, że niezwykle istotna jest dalsza część edukacji stomatologicznej, realizowana już w placówkach nauczania i wychowania, czyli w żłobkach i przedszkolach. W tych bowiem warunkach dziecko – poprzez styczność z rówieśnikami, a także możliwość czerpania wiedzy od profesjonalnie przygotowanych do przekazywania informacji na temat zdrowia jamy ustnej opiekunów i nauczycieli – uczy się, podpatruje, a także utrwala zdobyte umiejętności przez systematyczne ich powtarzanie, na przykład podczas obowiązkowego szczotkowania zębów po posiłkach. Praktyka pokazuje jednak, że wciąż mamy za mało opiekunów dzieci dobrze przygotowanych do realizacji tych zadań, dlatego nadal największy ciężar edukacji i wyrabiania nawyków leży po stronie rodziców.