Zachowawcze rekonstrukcje estetyczne – nowe możliwości i stare problemy Opis przypadków

Zachowawcze rekonstrukcje estetyczne -
nowe możliwości i stare problemy Opis przypadków

Marcin Aluchna Conservative Aesthetic Reconstruction – New Possibilities and Old Problems. Descriptions of Cases

Praca recenzowana

Z Zakładu Stomatologii Zachowawczej Instytutu Stomatologii Akademii Medycznej w Warszawie Kierownik: prof. dr hab. med. Elżbieta Jodkowska

Streszczenie

W pracy przedstawiono możliwości rekonstrukcji zachowawczych wykonanych klasycznym kompozytem hybrydowym. Odpowiednie kryteria oceny właściwości optycznych tkanek naturalnych zęba pozwoliły na przeprowadzenie prostych technicznie zabiegów, których efekty spełniają wymagania stomatologii estetycznej.

Jesteśmy świadkami wyścigu rozgrywającego się między producentami materiałów stomatologicznych. Oferują oni nowe materiały złożone o szerokiej gamie kolorów i przezierności i coraz doskonalszych właściwościach fizycznych. Posiadanie materiału znakomitej jakości nie jest jednak gwarancją sukcesu. Umiejętność wnikliwej obserwacji i sprawnego odtworzenia brakującego fragmentu opracowywanego zęba z użyciem nowoczesnych materiałów polimerowych wymaga bowiem nie tylko predyspozycji, ale i wielu lat praktyki.

Niefortunny termin „warstwowe nakładanie materiałów złożonych” opisuje podstawową technikę pracy mającą na celu zminimalizowanie skutków skurczu polimeryzacyjnego. Równocześnie używa się go do określenia metody postępowania podczas wykonywania złożonych, wielowarstwowych rekonstrukcji o wysokich walorach estetycznych. Pojawiają się głosy, że każdy dentysta potrafi nakładać kompozyt warstwowo. Jest jednak wielu lekarzy, którzy mają z tym problem, choć nie przyznają się do tego, nie chcąc znaleźć się w mniejszości tych, co nie posiedli arkanów wiedzy. Osiąganie satysfakcjonujących efektów estetycznych wymaga bowiem nabycia pewnej biegłości w posługiwaniu się wybranym materiałem. Wielu lekarzy decyduje się więc na „samokształcenie”. Metodą prób i błędów dochodzą czasem do dobrych wyników. Trzeba jednak stwierdzić, że jest to długa i dość kosztowna droga. Jeśli doświadczenie zdobywa się podczas pracy na modelach, to sprowadza się to wyłącznie do kosztu materiału. Próba własnych sił podczas pracy klinicznej, bez wcześniejszego przygotowania, może pociągać za sobą poważniejsze skutki, takie jak stres operatora, niezadowolenie pacjenta i konieczność dokonania korekty kolorystyki wypełnienia.

Pracując wieloma nowymi materiałami, mogę stwierdzić, że większość z nich wymaga odmiennego traktowania. Konieczna jest ocena indywidualnej przezierności i kolorystyki. Pomimo zapewnień producentów zgodność barwy oferowanych materiałów w znacznym stopniu odbiega od deklarowanych wzorców. Pojawiające się urządzenia, mające wspomóc lekarza w ocenie kolorów, ujawniają istotne różnice między wartościami deklarowanymi przez producentów a uzyskiwanymi przez próbki wykonane z określonych materiałów (1). Jeśli dokonanie prawidłowej oceny koloru może nastręczać tyle problemów, to o ile bardziej złożona staje się sytuacja, gdy należy jeszcze prawidłowo ocenić ich przezierność. Porównując postępowanie podczas nakładania nowoczesnych materiałów złożonych, trzeba zwrócić uwagę na zachowanie kolejności nakładania mas o odmiennych przeziernościach w sposób nawiązujący do naturalnej budowy zęba. Owo nawiązanie polega na mniejszym lub większym zbliżeniu grubości warstw poszczególnych mas. Niestety żaden z dostępnych materiałów nie umożliwia odtwarzania utraconych tkanek twardych zęba z zachowaniem naturalnych grubości szkliwa i zębiny. Potwierdza to, jak ogromnie trudnym zadaniem jest stworzenie materiału spełniającego wszystkie oczekiwania i wymagane warunki umożliwiające satysfakcjonujące rezultaty pracy klinicznej. W codziennej praktyce obserwuje się znaczne różnice osobnicze pod względem barwy, przezierności i opalescencji zębów.

Duża liczba czynników wpływających na właściwości optyczne tkanek zęba sprawia, że każda forma rekonstrukcji jest mniejszym lub większym przybliżeniem do oryginału. Trzeba jeszcze zwrócić uwagę na to, że każdy ma swoją indywidualną zdolność postrzegania barw, która w dodatku nie jest stała.

Rodzi się więc pytanie, czy w każdym przypadku jest wskazane stosowanie dość skomplikowanej procedury wielowarstwowego nakładania materiałów.

Z doświadczenia wiem, że widoczne dla lekarza uchybienia w kolorystyce Marcin Aluchna Conservative Aesthetic Reconstruction – New Possibilities and Old Problems. Descriptions of Cases Praca recenzowana Z Zakładu Stomatologii Zachowawczej Instytutu Stomatologii Akademii Medycznej w Warszawie Kierownik: prof. dr hab. med. Elżbieta Jodkowska Streszczenie W pracy przedstawiono możliwości rekonstrukcji zachowawczych wykonanych klasycznym kompozytem hybrydowym. Odpowiednie kryteria oceny właściwości optycznych tkanek naturalnych zęba pozwoliły na przeprowadzenie prostych technicznie zabiegów, których efekty spełniają wymagania stomatologii estetycznej. Summary The study describes the possibilities of conservative reconstruction using classical hybrid composite. Appropriate evaluation criteria of the optical properties of the natural tooth tissues allowed for the carrying out of simple technical procedures whose effects fulfil the criteria of aesthetic dentistry. Hasła indeksowe: rekonstrukcje adhezyjne, stomatologia estetyczna Key words: adhesive reconstruction, aesthetic dentistry Magazyn Stomatologiczny nr 3/2006 41 lub zastosowanej przezierności częstokroć są niezauważalne dla pacjenta.

Czy zatem prawidłowo oceniamy oczekiwania naszych pacjentów? I czy niewątpliwie bardziej pracochłonna i droższa metoda postępowania spotka się z ich akceptacją i zrozumieniem, zwłaszcza jeśli różnicę potrafi zaobserwować wyłącznie profesjonalista? Alternatywą trudnych metod wielowarstwowych wypełnień są sprawdzone i łatwiejsze rozwiązania w postaci wypełnień z klasycznego materiału hybrydowego o szerokiej gamie kolorów z określonym, jednym stopniem przezierności. Na przykładzie kilku przypadków klinicznych przedstawię zadowalającą skuteczność jednego z takich materiałów (2-7).

Pełna treść artykułu w załączniku poniżej.