Diagnostyka różnicowa dysfunkcji stawów skroniowo‐żuchwowych (ssż) jest wyjątkowo trudna, ze względu na mnogość czynników wpływających na powstawanie objawów klinicznych. Nakładanie się symptomów maskujących podstawową chorobę powoduje, że często bez dodatkowych badań nie można w sposób jednoznaczny określić rodzaju i zasięgu schorzenia. Różne techniki obrazowania rentgenowskiego często potwierdzają podej‐ rzenia klinicysty, ale również nierzadko wymagają uwzględnienia diagnostyki w innym obszarze.
W pracy dokonano oceny przydatności tomografii wolumetrycznej (CBCT) do analizy struktur kostnych elementów składowych ssż. Na podstawie obserwacji własnych i opierając się na wybranych przypadkach, dokonano analizy przydatności i skuteczności stosowania omawianej techniki rentgenowskiej w diagnostyce zmian patologicznych, zachodzących w strukturach kostnych stawów skroniowo‐żuchwowych u pacjentów diagnozowanych z powodu dysfunkcji w ich obrębie. Przedstawiono charakterystyczne obrazy radiologiczne wybranych schorzeń wykrywane w procesie diagnostycznym dysfunkcji stawów skroniowo‐żuchwowych.