Wiadomo, że zdrowie jamy ustnej jest integralną częścią zdrowia ogólnego, a u jego podstaw stoi profilaktyka stomatologiczna. Mimo to nie we wszystkich krajach są opracowane i działają przepisy dotyczące polityki zdrowia jamy ustnej. Jest to niepokojące, a eksperci uważają, że dzieje się tak, gdyż choroby jamy ustnej nie są uznawane za schorzenia bezpośrednio zagrażające życiu. Tymczasem zdrowie jamy ustnej jest nie tylko istotnym elementem zdrowia ogólnego i podstawowym prawem człowieka, ale przyczynia się również do dobrego samopoczucia fizycznego, emocjonalnego, intelektualnego, duchowego i społecznego oraz ma ogromny wpływ na jakość życia. Stąd polityka zdrowia jamy ustnej powinna być jednym z fundamentalnych elementów określających działania podejmowane na rzecz zdrowia obywateli w każdym z krajów. Tak jednak nie jest.

Z badania opublikowanego w kwietniu tego roku we „Frontiers in Oral Health”, przeprowadzonego przez międzynarodowy zespół naukowców wśród krajów należących do Światowej Federacji Stomatologicznej (FDI), wynika, że jedynie 55,2% z 60 państw, które wzięły udział w badaniu (ogółem w FDI jest 158 krajów członkowskich), ma krajowy dokument dotyczący polityki w zakresie zdrowia jamy ustnej lub oświadczenie dotyczące stanowiska w sprawie zdrowia jamy ustnej.