Wiek zębowy to stan zębów w odniesieniu do wieku wynikającego z metryki. Dentysta ocenia wiek zębowy na podstawie oględzin dokonanych w jamie ustnej pacjenta oraz po zapoznaniu się ze zdjęciem pantomograficznym, dzięki któremu można dostrzec zawiązki zębów oraz określić czas, w którym ząb mleczny wypadnie, a jego miejsce zajmie ząb stały.

Określenie wieku zębowego pomaga również w ocenie, czy rozwój dziecka przebiega prawidłowo, czy zęby mleczne i stałe wyrzynają się o właściwym czasie i we właściwej kolejności. To z kolei pozwala zaplanować leczenie stomatologiczne, ortodontyczne lub protetyczne.

Za prawidłowe uznaje się takie wyrzynanie się zębów, w którym wypadają one i pojawiają się w określonej kolejności i w określonym przedziale czasowym. Zęby mogą wypadać i wyrzynać się różnie u różnych dzieci – dotyczy to tak zestawu uzębienia mlecznego, jak i stałego. I jeśli tylko zachowane są pewne reguły tego procesu, nie ma powodu do niepokoju. Trzeba pamiętać, że jedne dzieci ząbkują w wieku kilku miesięcy, inne wiele miesięcy później. Podobnie uzębienie stałe nie zawsze pojawia się w ściśle określonej kolejności i w sztywnych ramach czasowych. Tu również daje się zaobserwować dużą płynność terminów i kolejności – większe niżeli w przypadku pierwszego ząbkowania.

Nieprawidłowości w wyrzynaniu się zębów, które automatycznie odbijają się na wieku zębowym, wynikają z takich chorób, jak krzywica, osteoporoza, niedobór witaminy D, niedoczynność tarczycy, niedoczynność przedniego płata przysadki mózgowej, zespół Downa, dysplazja ektodermalna czy zespół nerczycowo-płciowy.

Ciekawostką jest, że w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat obserwuje się przyspieszenie dojrzewania w zakresie wieku zębowego.

Źródło: Opracowanie własne