Zęby mleczne też trzeba leczyć! Zaniedbana próchnica pierwszych zębów powoduje osłabienie kondycji zębów stałych i większe ryzyko wcześniejszego uszkodzenia szkliwa w drugich zębach.

Zawiązki mleczaków pojawiają się już w ok. 4 miesiącu życia płodowego. Kondycja pierwszych ząbków uzależniona jest pierwotnie od czynników genetycznych, diety matki w czasie ciąży oraz diety urodzonego już dziecka i jego dbałości o higienę jamy ustnej. Mleczaki często atakowane są przez próchnicę. Dlatego większość kilkulatków ma zęby nadające się do leczenia. Rodzice często przyjmują błędną filozofię, że zębów mlecznych nie warto leczyć, bo i tak kiedyś wypadną. Wypadną – owszem, ale leczyć należy koniecznie, ponieważ mleczaki są bardzo ważne dla prawidłowego rozwoju zębów stałych. Dzięki mleczakom zęby stałe zyskują prawidłowe rozmieszczenie; mleczaki są też podporą dla drugiego pokolenia zębów.

Około 12 roku życia wypadają ostatnie zęby mleczne – jeśli już w wieku przedszkolnym są uszkodzone przez próchnicę, a nie doczekały się leczenia, maja wiele lat na infekowanie bakteriami sąsiadujących, nowych zębów oraz innych narządów organizmu.

Próchnica zębów mlecznych występuje częściej u dzieci, które nie przestrzegają higieny jamy ustnej lub ich rodzice nie pilnują, by pociechy myły zęby; u dzieci długo karmionych butelką albo tych, które mają zaburzone wydzielanie śliny.

Źródło: Opracowanie własne